نعمت کلمهای است بسیار فراتر از آنچه مردم می دانند.
زمانی که خواب هستی و ناگهان به تنهایی و بدون زنگ زدن ساعت بیدار میشوی؛ این بیداری نعمت است…
چون بعضیها هرگز بیدار نمیشوند.
زمانی که با مشکلی رو به رو میشوی خداوند صبری به تو میدهد که چشمانت را از آن بپوشی… این صبر، نعمت است.
چون هستند کسانی که صبر و تحمل ندارند و دچار ناسپاسی میشوند.
زمانی که در خانه لیوانی آب؛ به دست پدر یا مادرت میدهی و آنها در کنارت هستند، این فرصت و نیکی کردن نعمت است.
چون هستند افرادی از این نعمتها بیبهره هستند.
گاهی اتفاق میافتد که به جای عبادت تصمیم گرفتی گناهی را انجام دهی و به آن گناه نزدیک شدی؛ ناگهان به خود میآیی و عبادت را با خشوع انجام میدهی و توبه میکنی و به گناه آلوده نمیشوی. این تلنگر، نعمت است.
چون هستند کسانی که خداوند آنها را هدایت نداده و نمیدهد.
یکباره یاد کس نزدیک و فامیلی میفتی که مدتهاست از او بیخبری و دلتنگش میشوی و جویای حالش، این یادآوری نعمت است.
چون هستند کسانی که نه فامیل دارند نه یاد کسی میفتن و نه صلهی رحمی انجام میدهند.
نعمت واقعی، عقل، نعمت خوبیها، اخلاق، سلامتی، رضایت و… است.
نه ماشین و نه درآمد، اینها نعمت مادی است که خداوند به همهی بندگانش میدهد…
اما نعمت خوبیها را فقط به دوستدارانش میدهد.
و در اخر همینکه عزیزانتان هنوز در کنارتان هستند و نفسشان گرم است و سلامت؛ و هنوز با فعالیتهای خداپسندانهی خود، خداوند و مردم و دوستان و اقوام از شما رضایت دارند، این بزرگترین نعمت پروردگار است.