«النیاحه من عمل الجاهلیه»، یعنی : «نوحهسرای از اعمال جاهلیت است»
صدوق در من لا یحضره الفقیه (۴/۲۷۱-۲۷۲)، و حر عاملی در وسائل الشیعه (۲/۹۱۵) ویوسف البحرانی در الحدائق الناضره (۴/۱۴۹) و حاج حسین البروجردی در جامع أحادیث الشیعه (۳/۴۸۸) و محمد باقر المجلسی با عبارت «نوحهسرایی از اعمال جاهلیت است) در بحار الانوار ۸۲/۱۰۳ روایت کرده است.
این حدیث بنابه دیدگاه علمای شیعه ، حدیثی “مرسل” است ، علامه محمد تقی مجلسی اول می گوید:
(و هی مکروهه إذا لم یقل الأکاذیب و معه حرام
و آن مکروه است زمانی که اکاذیب و دروغ گفته نشود و [اگر]همراه با آن (دروغ و اباطیل) باشد حرام است).
روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه۴/۱۳٫
می گویم: علامه محمد تقی مجلسی اول بعد از آن جمله اشاره به جواز آن می کند بنابه برخی روایات. والله اعلم در این خصوص باید تحقیق کرد ، شیخ طوسی و علمای بعد از وی قول اجماع بر تحریم نیاحه ی باطل را در کتاب هایشان آوردند.