مسلمان فرد نصیحت شده را رسوا نمیسازد و او را با سخنان خود ناراحت نمیکند، چنانکه میگویند نصیحت کردن در ملاء عام بیآبرویی و پرده برداری از عیب دیگران است.
چه زیباست سخنان امام شافعی که میگوید:
تَغَمَّدَنی بنُصْحِکَ فی انفرادِی
وجَنِّبْنِی النصیحهَ فِی الجَمَاعهْ
فإنَّ النُّصْحَ بَین الناسِ نوعٌ
من التوْبیخ لا أَرْضَى استِمَاعَه .
معنی شعر: «مرا با نصیحت خویش در تنهاییم بپوشان
و از نصیحت کردنم در بین مردم برحذر باش
نصیحت در میان جمع مردم یک نوع
ملامت باشد و من نمیخواهم بشنوم آن را.»
هنگامی که پیامبر صلى الله علیه وسلم میخواست یکی از حاضرین را نصیحت کند، میفرمود: این مردم را چه شده است که اینچنین میکنند، یا یکی از شما را چه شده که چنین کرده است. .
گویند: نصیحت خود گران است و آن به کوهی تبدیل نکنید و آن را به عنوان مجادله بیان نکنید و سخن حق تلخ است برای گفتن آن از سبکی بیان کمک بگیرید