نشانه های منافق (۴)

ریا کردن وریا کاری

بدون شک منافقان ریاکار هستندودر جلو مردم خودنمایی میکنند (ونمازشان بخاطرمردم است ، نه به خاطرخدا) النساء/۱۴۲

ریاکردن به این معناست که شخص، خودش را جلو ی چشم مردم خداترس وپرهیزگارنشان می دهدتامورد احترام وقبول مردم قرار گیردوبه چشم آدم خوب به او نگاه کنند.
حتی نمازهای انفرادی نیزطوری وانمودمی کندکه بسیارمخلص ومتدین است.
دراجتماعات ومجالس نیزبا ادب وعبادت پیشه نشان می دهداماوقتی به خلوت می رود، برعکس آنچه نشان میدادعمل می کندوانگارهیچ ترسی ازخدا ندارد واصلا خدا را نمی شناسد.
تمام سخنان وکارهایش برای جلب توجه مردم است وخودش هم به این دوگانگی شخصیتی در وجود خود آگاهی دارد.
ریا ازگناهان کبیره بوده وبه شرک نزدیک می باشد، چون مقصود از عبادت شخص ریاکار، جلب توجه مردم است واین به معنای پرستش مردم بوده وشرک است.
گاهی مقصود ریاکار، جلب نظر مردم برای رسیدن به مقام ومسءولیتی مانندنمایندگی یا ریاست یارهبری است.
نمایندگی وقضاوت و ولایت ورهبری که به امور وحقوق مردم تعلق دارد، اگرهمراه بارعایت عدالت باشد، از عبادات بزرگ به شمار می رود امااگر باعدالت همراه نباشدازگناهان کبیره وبزرگی است .
بنابراین کسی که مطمءن نیست بتواند عدالت را رعایت کندوبرآن توانا نیست ، قبول مسءولیت برایش حرام است.

توجه:قبول مسءولیت در صورتی حرام می باشدکه شخص مطمءن باشد از عهده وظیفه اش برخواهدآمدوحق دیگران ضایع می گردددرحالی که افراد اولاتراز او وجود دارندکه توانایی انجام مسءولیت را دارند.
امادر صورت عدم وجود والاترومتخصص وهمچنین عدم اطمینان به ناکار آمدی وناتوانی خویش ، قبول مسءولیت جایزبوده وحرام نیست. (مصحح)