اللّه متعال می فرماید:
{أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ}.
«آیا به شتر نمی نگرند که چگونه آفریده شده است». (غاشیه/۱۷)
انیشتن می گوید:
«هر کس، در جهان هستی بیندیشد، در می یابد که آفریننده، کار بجا و حکیمانه انجام می دهد و کار بیهوده نمی کند»
{الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ…}.
«آن ذاتی که هر چیزی را زیبا آفریده است». (سجده/۷)
{مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ…}.
«زمین و آسمان را جز به حق نیافریدیم». (دخان/۳۹)
{أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا…}.
«آیا می پندارید که شما را بیهوده آفریده ایم»؟ (مؤمنون/۱۱۵)
مفهوم آیه، این است
«که هرچیزی با حساب و از روی حکمت و نظم و ترتیب آفریده شده است هر کس، در جهان هستی بیندیشد، به وجود خدایی توانا پی می برد و می فهمد».