یکی از نشانههای شکست درونی این است که مسلمان تنها عیبهای خود را ببیند و از دیدن عیوب دشمنش ناتوان بماند؛ تا جایی که مانند نمایندهٔ دشمن عمل کند و هرگاه امتش مورد ظلم واقع شود آنان را به عیبهای خودشان مشغول کند تا عیبها [و ستمهای] دشمن را نبینند.