نذر و تقدیرات الهی(۲)

ابن ماجه:

۲۳۵- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: إِنَّ النَّذْرَ لَا یَأْتِی ابْنَ آدَمَ بِشَیْءٍ إِلَّا مَا قُدِّرَ لَهُ، وَلَکِنْ یَغْلِبُهُ الْقَدَرُ، مَا قُدِّرَ لَهُ، فَیُسْتَخْرَجُ بِهِ مِنَ الْبَخِیلِ، فَیُیَسَّرُ عَلَیْهِ مَا لَمْ یَکُنْ یُیَسَّرُ عَلَیْهِ مِنْ قَبْلِ ذَلِکَ، وَقَدْ قَالَ اللَّهُ: أَنْفِقْ، أُنْفِقْ عَلَیْکَ».

235. «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: «نذر برای انسان جز آنچه را که برایش مقدر شده، چیزی به همراه ندارد، اما آن تقدیری که برای انسان مقدر شده، بر او چیره می‌شود و نذر را از [دست] بخیل بیرون می‌کشد و می‌گیرد و آنگاه، چیزی که پیش از آن بر او آسان نشده بود، بر وی هموار و آسان می‌شود و خداوند فرموده است: [ای انسان!] در راه من انفاق کن (ببخش) تا به تو انفاق کنم (ببخشم)».