نخستین فرمان انذار جمعی

همینکه در شهر مکه جامعهٔ کوچکی از مسلمانان بر محور برادری و همیاری تشکیل شد، و توانست بخشی از بار مسئولیت تبلیغ رسالت اسلام و تثبیت و تحکیم آن را بر دوش بکشد، وحی الهی بر حضرت رسول اکرم صلى الله علیه وسلم نازل گردید، و آن حضرت را به علنی ساختن دعوت، و رویارویی شایسته با جبههٔ باطل موظف گردانید.

نخستین فرمانی که در این ارتباط از جانب خداوند متعال صادر گردید چنین بود:

{وَأَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ}.
«و اینک خویشاوندان نزدیک خویش را انذار کن».

این آیه در سیاق آیاتی جای داده شده است که در آن مجموعهٔ آیات، ابتدا داستان حضرت موسی -علیه السلام-، از آغاز پیامبری تا هجرت آن حضرت با بنی‌اسرائیل، و داستان رهایی ایشان از چنگال فرعون و فرعونیان، و غرق شدن فرعونیان به همراه فرعون گزارش شده، و این داستان تمامی مراحلی را که بر دعوت الهی و آسمانی حضرت موسی -علیه السلام- در رویارویی با فرعون و فرعونیان گذشته، دربرگرفته است.