وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمه
در دورانی که ما در آن زندگی می کنیم مردمانی وجود دارند که غافل از حقیقت ایمانند؛ آنان ایمان را در تبعیت از چهار مذهب اهل سنت می دانند در حالیکه از این نکته غافلند که اصلاً مذاهب اهل سنت از چه درست شده اند؟ آنان از این نکته غافلند که امامان بزرگواری چون امام ابوحنیفه: ، امام مالک: ، امام شافعی: ، امام احمد حنبل: و سایر امامان اهل سنت خود تابع قرآن و سنت صحیح رسول‌الله صلی الله علیه وسلمبوده اند. اما متأسفانه کم‌کم این مورد که تنها تبعیت از رسول‌اللهغ بدون کم و کاست واجب است را فراموش کرده اند آنجا که الله تعالی می‌فرماید:*وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِنْ شَیْءٍ فَحُکْمُهُ إِلَى اللَّهِ&«و اگر در چیزی دچار اختلاف شدید حکمش را به خداوند برگردانید.» و در سوره آل‌عمران می فرماید:*قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ&«بگو اگر شما خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خداوند شما را دوست بدارد و از گناهانتان درگذرد.» و باز می فرماید:*فَلَا وَرَبِّکَ لَا یُؤْمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لَا یَجِدُوا فِی أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُوا تَسْلِیمًا&«قسم به پروردگارت ایمان ندارند تا تو را در مشاجرات بین خود حاکم قرار ندهند آنگاه در دل خویش نسبت به قضاوت تو دلتنگی ننمایند و به آن تسلیم باشند.» آیات در این معنی بسیار زیادند و نص صراحتاً به برگشت دادن مسائل اختلافی به کتاب و سنت و واجب بودن رضایت به حکم آن دو اشاره می نماید و این کار مقتضای ایمان است و در دنیا و آخرت برای بندگان موجب خیر و سرانجام نیکو است. و این شامل غیر ایشان هر چند انسانهای بزرگی باشند، نمی شود زیرا تا زمانی که رسول‌اللهغ زنده بودند رابطه بین زمین و آسمان برقرار بود اما با فوت ایشان این ارتباط قطع گردید در نتیجه غیر ایشان از اشتباه و خطا مصون نماندند. بر ما واجب است تابع رسول اللهغ باشیم و این تبعیت را به طور کامل تنها برای او قائل شویم و از قرار دادن آن برای دیگر بزرگان خودداری نماییم زیرا اگر این کار را نکنیم آنها را به مانند رسول اللهغ قرار داده و معتقدیم که آنها نیز مانند رسول اللهغ از اشتباه و خطا معصومند و با این کار دین جدیدی را پایه‌گذاری کرده ایم بدون اینکه چنین قصدی را داشته باشیم زیرا قائل بودن عصمت برای آنان به منزله ارتباط مستقیم آنها با خداوند است و این اصلی در اسلام ندارد*أَمْ لَهُمْ شُرَکَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّینِ مَا لَمْ یَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ&[1]«آیا آنان شریکانی دارند تا چیزی را که خداوند به آن اجازه نداده برایشان تشریع نمایند». در پایان امیدوارم که مسلمانان این نکته را هیچ وقت به دست فراموشی نسپارند که تبعیت از قرآن و سنت به فهم سلف صالح تنها راه نجات انسانها از افتادن در آتش الهی است*وَمَنْ یُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدَى وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِیرًا&[2] «و هرکس بعد از روشن شدن حق و هدایت با رسول خدا مخالف نمود و راه غیر مؤمنان را برای پیروی برگزید او را در همان جهت انتخابی قرار داده و سرانجام وارد جهنمش خواهیم کرد که بد سرانجامی است».
|مَنْ عَمِلَ عَمَلًا لَیْسَ عَلَیْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ| (هرکس عملی را که امر ما بر آن نباشد، انجام دهد آن کار مردود است.) |مَنْ أَحْدَثَ فِی أَمْرِنَا هَذَا مَا لَیْسَ مِنْهُ فَهُوَ رَدٌّ|[۳] (هرکس در دین ما چیزی را که در آن نیست به وجود آورد مردود است.) حال توجه شما را به اذکار بعد از سلام نماز که برگرفته از سنت رسول اللهغ است جلب می نمایم:
اذکار بعد از سلام نماز
۱*أَسْتَغْفِرُ اللهَ (ثلاثاً) | اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَمِنْکَ السَّلاَمُ، تَبَارَکْتَ یَا ذَا الْجَلاَلِ وَالإِکْرَامِ&[4].
(از الله طلب آمرزش مى کنم [سه مرتبه] الهى تو سلامى، و سلامتى از جانب تو است، تو بسیار با برکتى، اى صاحب عظمت و بزرگى).
۲ *لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَیْتَ، وَلاَ مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ یَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْکَ الْجَدُّ&[5].
(معبودى «بحق» بجز الله، وجود ندارد. شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستایش شایسته ى اوست، و او بر هر چیزى توانا است، الهى! آن چه تـو بـدهى، هیچ کس مانع آن نمى گردد، و آنچه تو منع کنى، هیچ کس نمى تواند آنرا بدهد. توانگر، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمى دهد، و «تمامى شکوه و» ثروت از آنِ تو است).
۳ *لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ، وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ.لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَلاَ نَعْبُدُ إِلاَّ إِیَّاهُ، لَهُ النِّعْمَهُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ مُخْلِصِیْنَ لَهُ الدِّیْنَ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُوْنَ& [6].
(معبودى بجز الله «بحق» وجود ندارد، یگانه اوست و شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و ستایش مخصوص اوست، و او بر هر چیز توانا است. هیچ نیروى بازدارنده از گناهان و توفیق دهنده به نیکى، به جز الله وجود ندارد. هیچ معبودى جز او «بحق» نیست. جز او کسى دیگر را عبادت نمى کنیم، نعمت و فضل از آنِ اوست، ستایش نیکو مخصوص اوست، معبودى بجز او وجود ندارد، همه ى ما با اخلاص او را بندگى مى کنیم هر چند کافران دوست نداشته باشند).
۴ *سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللهُ أَکْبَرُ [۳۳ سپس] لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ&[7].
(بجز الله یگانه، دیگر معبودى نیست، شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستایش شایسته اوست، و او بر هر چیز تواناست).
۵ â ijkقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (۱) اللَّهُ الصَّمَدُ (۲) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (۳) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌá.
(به نام خداوند بخشنده ى مهربان (بگو خدا یگانه است، خدا، بى نیاز است، نه زاده، و نه زاده شده است، و نه همتایى دارد).
ijk âقُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (۱) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (۲) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (۳) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَá.
(به نام خداوند بخشنده ى مهربان (بگو پناه مى برم به خداوند سپیده دم. از شرّ آنچه آفریده است، و از شرّ شب بدانگاه که کاملاً فرامى رسد، و از شرّ کسانى که در گره ها مى دمند، و از شرّ حسود بدانگاه که حسد مى ورزد).
â ijkقُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (۱) مَلِکِ النَّاسِ (۲) إِلَهِ النَّاسِ (۳) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (۴) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (۵) مِنَ الْجِنَّهِ وَالنَّاسِá[۸].
(به نام خداوند بخشنده ى مهربان، (بگو پناه مى برم به پروردگار مردمان، به مالِک و حاکِم «واقعى» مردم، به معبودِ «بحقِ» مردم، از شرّ وسوسه گرى که واپس مى رود، از وسوه گرى است که در سنیه هاى مردم به وسوسه مى پردازد، «در سینه هاى مردمانى» از جن ها و انسان ها). [بعد از هر نماز خوانده شوند ].
۶ âاللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ á[۹]. بعد از هر نماز خوانده شود.
(خداوند هیچ معبودى «بحق» جز او نیست، خداوندى که زنده و قائم به ذات خویش است، هیچ گاه خواب سبک و سنگین او را فرا نمى گیرد، براى اوست آنچه در آسمان ها و زمین است، کیست که نزد او جز به فرمانش شفاعت کند، آنچه را پیش روى آنها «بندگان» و پشت سر آنهاست مى داند، و از گذشته و آینده ى آنان آگاه است، آنها جز به مقدارى که او بخواهد احاطه به علم او ندارند، کرسى او آسمان ها و زمین را دربر گرفته و حفظ و نگهدارى آسمان و زمین براى او گران نیست، و او بلند مرتبه و باعظمت است).
۷ *لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ یُحْیِیْ وَیُمِیْتُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ&[10].
(معبودى بجز الله یگانه نیست، شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست و ستایش مر او راست، زنده مى کند و مى میراند، و او بر هر چیز تواناست).
۸ *اللَّهُمَّ إِنِّیْ أَسْأَلُکَ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً طَیِّباً وَعَمَلاًً مُتَقَبَّلاً&[11]. [پس از اتمام نماز صبح خوانده شود.] (الهى! از تـو علم سـودمنـد، روزى پاک و عمل مقبـول را مى خواهم).
وصلی الله علی محمد و علی آله و صحبه وسلم
تهیه: عبدالحی