وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بخاری، مسلم، ترمذی، نسایی، ابوداوود و احمد، از ابوهریره رضی الله عنه روایت کرده‌اند که گفت: «هنگامی که خداوند مکه را بر پیامبر خود گشود، پیامبر صلی الله علیه وسلم در میان مردم مکه به پا خاست و پس از حمد و سپاس خداوند فرمود:
«إِنَّ اللَّهَ حَبَسَ عَنْ مَکَّهَ الفِیلَ، وَسَلَّطَ عَلَیْهَا رَسُولَهُ وَالمُؤْمِنِینَ، وَإِنَّمَا أُحِلَّتْ لِی سَاعَهً مِنْ نَهَارٍ، ثمَّ هیَ حرامٌ إلى یومِ القیامهِ: لا یُعضَدُ شجرُها ، ولا ینفَّرُ صیدُها ، ولا تحلُّ لقطتُها إلَّا لمنشِدٍ».[۱]
«خداوند فیل را از (آسیب‌رساندن به) مکه بازداشت و پیامبر خویش و مؤمنان را بر آن چیره ساخت و این شهر، تنها برای مدت اندکی از روز برای من حلال شد و پس از آن، دیگر تا روز قیامت حرام گردیده است و نباید درختانش را قطع کرد یا شکارش را رماند و دنبال کرد و لُقطَه (چیز یافته‌شده) در آن جز برای کسی که آن را بازشناسد و تعریف کند، جایز نیست»!
در این هنگام، ابن عباس عرض کرد: ای رسول خدا! مگر إذخر (گیاهی خوشبو و دارای برگ‌های پهن) که از آن برای قبور و خانه‌های خود استفاده می‌کنیم؟! و پیامبر صلی الله علیه وسلم هم (در تایید این قول) فرمودند: «جز اذخر». در روایت دیگری، بخاری و مسلم و ابوداوود از ابن عباس روایت کرده‌اند که حضرت صلی الله علیه وسلم این را هم فرمودند:
«وَلاَ یُخْتَلَى خَلاَهَا».
«و نباید گیاهان باریک و نازک آن را مادام که تر و سبز است چید».
[۱]– صحیح بخاری (۲۴۳۴) و صحیح مسلم (۱۳۵۵) و نسائی (۲۸۹۹) و ابو داود (۲۰۱۷)