اَلعظیم ْخداوند جَلَّ جَلالُهْ (بسیار بلند مرتبه پر عظمت).
«العظیم» اسمی از اسماء الله الحسنی است که در موارد متعدد در قرآن و هم در حدیث رسول صلی الله علیه و سلم از آن نام برده شده است.
خداوند میفرماید:
﴿لَهُۥ مَا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِی ٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِیُّ ٱلۡعَظِیمُ ۴﴾ [الشوری: ۴].
«آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آن خدا است، و او والا و بزرگوار است».
﴿فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّکَ ٱلۡعَظِیمِ ٧۴﴾ [الواقعه: ۷۴].
«حال که چنین است، نام پروردگار بزرگوار خود را ورد زبان ساز».
بدین خاطر پیامبر صلی الله علیه و سلم ما را امر فرموده که در هر رکوعی سه بار بگوییم: «سبحان ربی العظیم «
و نیزدر حدیثی قدسی از خداوند صاحب عزت روایت گردیده که عظمت ردای من است و کبریا ازار من است هر کس اینها را از من بگیرد کمرش را شکسته و هیچ ترسی از هیچ کسی ندارم.
دعا: پروردگارا! تو عظیمی. با عظمتت تجلی نمودهای و جهانیان در برابرت به سجده افتاده و در برابر عزتت به لرزه میافتند. خداوندا! نور عظمتت را بر قلبم بتابان تا بر سجده افتاده و سربلند نکنم و جلال کبریاییات را به من نشان ده تا نفسم تزکیه و رشد یابد و جز تو کسی را صاحب جلب منفعت نداند و نفسم را حقیر و خوار دارم و حقیقت خود را در عدم ببینم و تو را یاریرسان خود بدانم. خداوندا! در برابر هر آنچه که بدان عظمت دادهای مرا نیز عظمت عطا کن تا هر آنچه را تو حقیر داشتهای من نیز آن را حقیر داشته و دشمنش گردم تا لباس عظمت تو را در میان مخلوقات بر تن نمایم و با فضلت مرا از هر ظالمی محفوظ دار. به درستی تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم.