نام های نیکوی خداوند (۱۱)

اَلْخَبیرُ جَلَّ جَلالُهْ(بسیار آگاه)

که ظاهر و باطن هیچ چیز از او پوشیده نماند نه در آسمانها و نه در زمین و به ظاهر و باطن همه چیز و همه کس آگاه است.
هیچ خبری از خداوند پوشیده نیست و هیچ چیزی در ملک و ملکوتش از او پنهان نمی‌ماند و علمش همه چیز را احاطه کرده است و خداوند از این جهت علیم نیز هست، اما هر گاه علم شامل موارد پوشیده و سری شود به نام خبره (خواهنده) خوانده می‌شود و صاحبش صاحب صفت خبیر است.

از مظاهر لطف خداوندی به بندگانش این است که بدیشان خبر می‌دهد که خداوند از باطن و نیات بندگانش آگاه است. گروهی از مردم کارهایی را که انجام می‌دهند، ظاهری زیبا و آراسته دارد، اما باطن آن کارها زشت و پلید و کج است. این دسته منافقین و ریاکاران هستند خداوند ایشان را آگاهی داده است و نیز شیطان هر گاه بخواهد که بندگان را فریب دهد به خیال بنده وهم می‌نماید که خداوند بیشتر کارهای او را نمی‌بیند و یا حقیقت کارهای او را نمی‌داند ـ نعوذبالله ـ اما مؤمنان در برابر این کید و حیله‌ی شیطان ایستادگی می‌کنند و می‌کوشند تا عباداتشان خالصانه برای خداوند متعال باشد؛ زیرا این آیات را نصب العین خود کرده‌اند که :
﴿ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِیرٞ ٢٧١ بقره﴾.
وخداوند آگاه از آن چیزی است که انجام می‌دهید.

هر کسی که می‌خواهد بهره‌ی فراوانی از این اسم کسب کند، باید که این اسم را بسیار به یاد آورده و بداند که خداوند او را می‌بیند و از درونش مطلع است و در این معانی غوطه‌ور گردد تا حالتی پی در پی بدو دست دهد و بوی خوش دریافت چنین ارث معنوی بر او پخش شود و از پروردگارش یاری بطلبد.
هرگاه بنده دانست که خداوند سبحان بر اسرار او آگاه و مطلع است و تنها او برای رفع نیازمندی‌هایش کافی است تمام همتش را متوجه خداوند و رضایت او می‌گرداند و می‌داند هر گاه نیازش را در قلبش حاضر گرداند بدون این که آن را بر زبان آورد و به صراحت بیان کند خداوند آن را می‌داند.