کریم: کسی است که دارای مقام و منزلت بزرگی است و نیکی و خوبی او زیاد و با دوام میباشد. و از هر عیب و نقص و آفت پاک و منزه است.
رحمن: او کسی است که عطا و بخشش و احسان او همه را فرا گرفته و بخشش نزد او از منع کردن محبوبتر است.
ودود: از بندگانش کسیکه از او اطاعت میکند، و به سویش برمیگردد، را دوست دارد و بر آنها حمد و ثنا میفرستد و نسبت به آنها و دیگران احسان مینماید و با عنایت کردن نعمتهایش نسبت به بندگان خویش محبت میورزد.
مقیت: نسبت به هر چیزی حافظ و ایستاده است و رزق و روزی مخلوقات را عنایت مینماید.
شکور: او کسی است که نیکیها را چند برابر مینماید و بدیها را محو میکند و درجهها را بالا میبرد.
شاکر: او کسی است که در مقابل طاعت و عبادت آسان شکر مینماید و در برابرش اجر و پاداش زیاد میدهد و نعمتهای زیادی عنایت میکند و در برابر شکر کردن کم، نیز راضی میشود.
لطیف: کسی است که هیچ چیزی از او پنهان نمیماند، و نسبت به بندگانش نیکی و احسان میکند و چنان از جایی به آنها لطف مینماید که نمیدانند. و ریزبین است و چشمها او را درک نمیکنند در حالی که او چشمها را درک میکند.
حلیم: او کسی است که در مجازات کردن بندگانش به خاطر گناهی که مرتکب شدند، عجله نمیکند، بلکه به آنها فرصت میدهد تا توبه نمایند.
خبیر: هیچ چیزی از امور مخلوقات از متحرک و ساکن، و سخنگو و بیسخن، و کوچک و بزرگ، و آشکار و پنهان برای او مخفی و پنهان نمیماند.
حفیظ: او کسی است که آنچه را که خلق نموده است، حفظ مینماید و علم او هر چیزی را احاطه میکند.
حافظ: او کسی است که اعمال بندگان را محافظت میکند و دوستانش را نیز حفظ مینماید تا در گناهان قرار نگیرند و آنچه را که حفظ میکند از او پنهان نمیماند.
سمیع: او کسی است که تمام صداها را میشنود و شنوایی او همهی صداها را فرا میگیرد. او تمام صداها را با اختلاف زبانها و لغات و نیازها میشنود، پنهان و آشکار و نزدیک و دور نزد او یکسان است.
بصیر: او کسی است که هر چیزی را میبیند و نسبت به اعمال و نیازهای بندگان آگاه است و میداند که چه کسی شایستهی هدایت و چه کسی مستحق گمراهی است. هیچ چیزی از او مخفی و پوشیده و پنهان نمیماند و هیچ چیزی از او فوت نمیشود.
علی، اعلی و متعال: او صاحب بلندی و ارتفاع است و کسی میباشد که هر چیزی تحت سیطره و قدرت و سلطنت او قرار دارد. او بزرگی است که بزرگتر از او وجود ندارد. او بلندمرتبه است و کسی از او بلندتر نیست و چنان بزرگ است که بزرگتری از او موجود نیست.
حکیم: او کسی است که هر چیزی را با حکمت و عدل خویش در جایگاهش قرار داده است، و در آفرینش و امر و اقوال و افعال، ثواب و جزا دادن حکیم است.
حَکَم و حاکم: او کسی است که در سلطنت و پادشاهی حکم مینماید و نسبت به هیچکس ظلم و ستم نمیکند.
حَیّ: او کسی است که هرگز نمیمیرد و برای همیشه باقی میماند و مرگ و از بین رفتنش ممکن نیست.