نابود کننده لذت ها (۱۲)

ای ساکن فردای قبر
و ای انسان غافل

چون بر قبر وارد شوی ملک الموت گوید ای فرزند آدم کجاست گوش تو که بشنوی و کجاست چشم تو که ببینی زبانت که زبان‌درازی کنی مال و دارایی تو چه شد تو دنیا را جمع کردی یا دنیا تو را جمع کرد دنیا را ترک کردی یا دنیا تو را ترک کرد از خاک بلند شدی و به خاک برگشتی، بدون گناه متولد شدی با بار گناه مردی. ضعیف و ناتوان و گریان وارد شدی با تکبر و غرور از دنیا رفتی.

ای انسان آزاد و عاقل به خاطر چه کسی قبر و عذابش را فراموش می‌کنی
به خاطر دوستانت و رفقای سوء و بد که قبرشان از تو جدا خواهد بود و دور و بر تو را خلوت خواهند کرد.

به خاطر منافقان و زناکاران، ظالمین و رباخواران، نماز خود را ضایع می‌کنی

{فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ}

پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد، (توانائی بازگرداندن آن را ندارید؟!)

{وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ}

و شما در این حال می‌نگرید (و کاری از دستتان ساخته نیست)

{وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَٰکِن لَّا تُبْصِرُونَ}

ما به او نزدیکتریم از شما، ولیکن شما نمی‌بینید.
(الواقعه ۸۳تا۸۵)

و این مرگ است هادم اللذات، نابودکننده لذت‌ها، مفرق جماعات، یتیم‌کننده دختران و پسران، روز فراق و جدایی. روز فریاد و سکوت، روز گریه گریه‌کنندگان و شادی شادی‌کنندگان، روز عقاب، روز پاداش، روز حساب، روز سخت‌ترین احوال، خلاصی یا عقاب، روز تکه شدن جگرها، روز نجات یا گرفتار شدن. چه روزی است روز مردن بکوش و بکوش که امر خطیر و راه طولانی و دشمنان زیادند و دوستان کم، روزی که طومار اعمال پیچیده شود و میزان نصب و پل لغزنده شود و بدبخت آنکه این روز را فراموش کند و شهوات او را مجذوب خود کنند، بر گناهان اصرار ورزد و فراموش کند که در دارالامتحان است و زمانی به هوش آید که دیر شده و عذرها را نپذیرند و فرصت‌ها را بگیرند.