سنت این است که لباس احرام پس از غسل کردن در میقات پوشیده شود.
احرام مردها از ازار و ردا و نعلین تشکیل میشود. و برای کسیکه منزلش نزدیک میقات است، مانند اهل مدینه و طائف، جایز است که لباس احرام را در خانهاش بپوشد و از میقات احرام نبندد و برای کسیکه با هواپیما به مکه میآید، شرایط چنین است.
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما قَالَ: «انْطَلَقَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم مِنَ المَدِینَهِ بَعْدَ مَا تَرَجَّلَ، وَادَّهَنَ وَلَبِسَ إِزَارَهُ وَرِدَاءَهُ هُوَ وَأَصْحَابُهُ، فَلَمْ یَنْهَ عَنْ شَیْءٍ مِنَ الأَرْدِیَهِ وَالأُزُرِ تُلْبَسُ إِلَّا المُزَعْفَرَهَ الَّتِی تَرْدَعُ عَلَى الجِلْدِ، فَأَصْبَحَ بِذِی الحُلَیْفَهِ رَکِبَ رَاحِلَتَهُ حَتَّى اسْتَوَى عَلَى البَیْدَاءِ، أَهَلَّ هُوَ وَأَصْحَابُهُ وَقَلَّدَ بَدَنَتَهُ، وَذَلِکَ لِخَمْسٍ بَقِینَ مِنْ ذِی القَعْدَهِ.[۱]
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم همراه اصحاب خود و پس از اینکه سرش را روغن مالیده و شانه زد و ازار و ردای احرام پوشید، از مدینه به راه افتاد. و پوشیدن هیچ لباسی را منع نکرد مگر پارچهای که آغشته به زعفران شده بود و اثرش بر روی بدن باقی میماند. رسول الله صلی الله علیه وسلم شب را در ذوالحلیفه گذراند و هنگام صبح، سوار بر مرکب به راه افتاد و هنگامیکه به «بَیداء» رسید، او و اصحابش لبیک گفتند. رسول الله صلی الله علیه وسلم گردنبندی به گردن هَدی (حیوانی که به شکرانه حج در مکه ذبح میشود) خود انداخت و آن را نشان کرد. در آن وقت پنج روز به پایان ماه ذیالقعده مانده بود».
[۱]– بخاری حدیث شماره ۱۵۴۵