وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بخاری، کتاب «المناقب» باب: [تَزْوِیجِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ خَدِیجَهَ وَفَضْلِهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا]
۲۸۸- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: أَتَى جِبْرِیلُ علیه السلام النَّبِیَّ صلی الله علیه و سلم فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! هَذِهِ خَدِیجَهُ قَدْ أَتَتْ، مَعَهَا إِنَاءٌ فِیهِ إِدَامٌ – أَوْ طَعَامٌ، أَوْ شَرَابٌ – فَإِذَا هِیَ أَتَتْکَ، فَاقْرَأْ عَلَیْهَا السَّلاَمَ مِنْ رَبِّهَا وَمِنِّی، وَبَشِّرْهَا بِبَیْتٍ فِی الجَنَّهِ مِنْ قَصَبٍ، لاَ صَخَبَ فِیهِ وَلاَ نَصَبَ».
- «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: جبرئیل علیه السلام نزد پیامبرصلی الله علیه و سلم آمد و گفت: ای پیامبرخدا! این خدیجه است که می‌آید و با خود ظرفی دارد که در آن خورش یا (شک راوی) طعام یا (شک راوی) نوشیدنی است. پس وقتی نزدت آمد، از طرف پروردگارش و از طرف من به او سلام برسان و او را به خانه‌ای در بهشت مژده بده که از مروارید آبدار می‌باشد و در آن نه سر و صدایی وجود دارد و نه خستگی‌ای».