حدیث اول: وعَنِ ابنِ مسعودٍ رضی اللَّه عنه، عن النبی صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم قال: « لا حَسَدَ إِلاَّ فی اثنتینِ: رَجُلٌ آتَاهُ اللَّه مَالا، فَسَلَّطَه عَلَى هَلَکَتِهِ فی الحَق، وَرَجُلٌ آتَاه اللَّه حِکْمَهً ، فَهُوَ یَقْضِی بِهَا وَیُعَلِّمُها »
از ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: غبطه خوردن جز در دو چیز جواز ندارد، یکی مردیکه خداوند به او مالی داده و او را در مصرف نمودن آن در راه حق قدرت داده است، و مردیکه خداوند به او علمی داده و او بدان حکم نموده و آن را تعلیم می دهد.
[متفقٌ علیه]حدیث دوم: وعن ابْنِ عمر رضی اللَّه عنهما عن النبی صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم قال: « لا حَسَد إِلاَّ فی اثنَتَین: رَجُلٌ آتَاهُ اللَّه القُرآن، فهو یَقُومُ بِهِ آنَاءَ اللَّیل وآنَاءَ النَّهار. وَرَجُلٌ آتَاهُ اللَّه مَالا. فهوَ یُنْفِقهُ آنَاءَ اللَّیْلِ وآنَاءَ النَّهارِ »
از ابن عمر رضی الله عنهما از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت شده که، فرمود: حسدی جز در دو چیز وجود ندارد: مردیکه خداوند به او قرآن را داده و او به آن در لحظه های شب و روز قیام می کند، و مردیکه خداوند به او مالی داده و او در لحظه های شب و روز آن را مصرف می کند.
[متفقٌ علیه]