صلح حدیبیه، مقدمهی ظفر و پیروزی مسلمانان و بلکه پیروزی بزرگی بود که ابوبکر صدیق رضی الله عنه دربارهاش فرموده است: «در اسلام هیچ پیروزی و فتحی بزرگتر از حدیبیه وجود ندارد؛ در آن روز ذهن و خرد مردم از درک آنچه میان محمدصلی الله علیه وآله وسلم و خدایش میگذشت، بازماند و مردم، بر اساس عادت بشری خود، در اینباره نیز زود قضاوت کردند؛ اما خدای متعال، همانند بندگانش عجله نمیکند و هر کاری را بهموقع به سرمنزل مقصود میرساند. من، در حجه الوداع به سهیل بن عمرو نگریستم که در قربانگاه به بهانهی نزدیک کردن شتر قربانی به رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم خودش را به آن حضرت نزدیک میکرد؛ رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم که به دست مبارک خویش شتر قربانی نمودند، به حلّاق (مویتراش) امر فرمودند که موهایشان را بتراشد. سهیل موهای آن حضرت را برمیداشت و بر دیدههایش مینهاد. در آن هنگام به یاد روز حدیبیه افتادم که او از طرف اهل مکه برای بستن پیمان صلح آمده بود و از نوشتن بسم الله الرحمن الرحیم و محمد رسول الله در متن صلحنامه امتناع میورزید؛ لذا خدا را شکر گفتم که او را به اسلام هدایت فرمود» و از دوستداران و شیفتگان رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم قرار داد.
ابوبکر صدیق رضی الله عنه درمیان صحابه از خرد، فهم و هوش بیشتری برخوردار بود و مسایل را بهتر درک میکرد.