موضع سلفی‌ها در برابر مذهب گرایی

از قرن‌های طولانی است که تعصب خشک و تقلید از مذاهبی که اهل سنت خود را به آن ها منتسب می‌‌‌‌‌‌دانند، بر دل مردم چیره شده است. این تعصب و تقلید پس از سه قرن سراسر خیر، همه مردم حتی اهل سنت و جماعت را که جدای از گروه‌های دیگری هستند، فرا گرفت و این حالت بر همه مسلط گردید.

همان گروه‌هایی که در حدیث مشهور به آن‌ها اشاره شده است آن جا که می‌‌‌‌‌‌فرماید: «تَفَرَّقَتْ الْیَهُودُ عَلَى إِحْدَى وَسَبْعِینَ فِرْقَهً وَتَفْتَرِقُ النَّصَارَى عَلَى اثْنَتَیْنِ وَسَبْعِینَ فِرْقَهً وَسَتَفْتَرِقُ أُمَّتِی عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِینَ فِرْقَهً کُلُّهَا فِی النَّارِ إلَّا وَاحِدَهً ».  قالوا: من هی یا رسول الله: قال: «هِیَ الْجَمَاعَهُ» و فی روایه مفسره للروایه الأولی: قَالَ: «هِیَ التی تَکُونُ عَلَى مَا أَنَا عَلَیْهِ وَأَصْحَابِی»: (یهودیان هفتاد و یک فرقه شدند و نصاری هفتاد و دو فرقه شدند؛ به زودی امت من هفتادو سه فرقه خواهد شد که تمام آن‌ها در دوزخ‌اند بجز یک فرقه» گفتند: ای رسول خدا آن کدام فرقه است؟ فرمود: جماعت. و در روایتی دیگر که این روایت را تفسیر می‌‌‌‌‌‌کند فرمود: «آن گروه، همان کسانی هستند که بر راه و روش من و اصحابم باشند).