وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
موافقت وحی الهی با رأی حضرت فاروق رضی الله عنه در مسأله خمر (شراب)
از قرآن کریم معلوم می‌شود که دستور خمر تدریجاً نازل شده است، روزی حضرت فاروق رضی الله عنه با نهایت تضرع و زاری به بارگاه خداوند التماس و دعا کرد که:
«اَللَّهُمَّ بَیَّنْ لَنَا فِی الْخَمْرِ بَیَاناً شَافِیاً».
یعنی: خداوندا! بیان فرما برای ما مسأله شراب را بطوری که واضح و تسلی‌بخش باشد.
در اثر دعای حضرت فاروق رضی الله عنه حضرت جبرئیل آیۀ ذیل را (از سورۀ مائده) برای آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرود آورد:
﴿یَٰأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡخَمۡرُ وَٱلۡمَیۡسِرُ وَٱلۡأَنصَابُ وَٱلۡأَزۡلَٰمُ رِجۡسٞ مِّنۡ عَمَلِ ٱلشَّیۡطَٰنِ فَٱجۡتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمۡ تُفۡلِحُونَ ﴾ [المائده: ٩۰].
«ای مؤمنان همانا شراب و قمار و نشانه‌های معبودان باطل و تیرهای فال پلیداند، از کردار شیطان، پس احتراز کنید از آن تا رستگار شوید».
از این آیۀ کریمه نیز ثابت شد که نسبت به شراب، وحی الهی مطابق رأی حضرت عمر فاروق رضی الله عنه نازل شده است.