فرزندان امانتی هستند که خداوند آن امانت را در پیش پدران قرار داده که آنان مسؤول آن هستند، یعنی اگر خوب ادب و تربیت کنند مأجور، و اگر بد تربیت کنند مستوجب عقوبت هستند.
از ابن عمر رصی الله عنهما روایت شده گفت: از حضرت رسول صلی الله علیه و سلمشنیدم که فرمود: «هریک از شما چوپان هستید، از چوپانیتان پرسیده میشود، رهبر چوپان است و مسئول رعیت، مرد در خانوادهاش مسئول است و در مقابل خانواده مسئول است و از او پرسیده میشود، زن در خانه خود شبان و مسئول رعیت خود است، خدمتکار در مال آقای خود مسئول و از رعیت او بازخواست میشود و همه شما نگهبان و شبانید، از آن مسئولت بازخواست میشوید.
فرزندان با زاد و توشهای که سرشت اصلی آنان است، خلق شده اند و استعداد آن را دارند که خیر متوجه آنان شود؛ همچنانکه استعداد گرایش به شرارت را هم دارند، بر پدران لازم است که فرزندان را متوجه خیر گردانند و آنها را به اخلاق حسنه عادت دهند، تا انسانی مفید برای خود و جامعه رشد یابند.
﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ قُوٓاْ أَنفُسَکُمۡ وَأَهۡلِیکُمۡ نَارٗا﴾ [التحریم: ۶].
«ای کسانی که ایمان آورده اید! خودتان و کسانتان را از آتشی که سوخت آن مردم و سنگهاست، حفظ کنید».
نگهداری و محافظت نفس و خانواده از دوزخ با تعلیم و تربیت اسلامی ممکن است و باید از اخلاق حسنه نشأت گرفته باشد که این ارشاد و راهنمایی، به سوی راه نجات و سعادت میباشد.
پیامبر صلی الله علیه و سلمفرمود: «مواظب فرزندانتان باشید و خوب ایشان را تربیت نمائید».
در این حدیث راهنمایی میکند به سوی آنچه که شایسته است بر والدین در تربیت فرزندانشان؛ برای این که آنها زیر نظر و تربیت والدین باشند، پس هر زمان از این امر سر باز زدند احتیاج به عنایت و توجه از طرف والدین دارند.