موارد ایمان به کتاب های آسمانی
- ایمان به اینکه قطعاً کتابهای آسمانی از جانب الله تعالی فرستاده شدهاند؛
- ایمان به آنچه از اسامی این کتابها میدانیم؛ مانند قرآن نازلشده بر محمّدr، تورات نازلشده بر موسی، انجیلی که بر عیسی نازل گشت و زبور نازلشده بر داود؛ امّا کتابهایی که از اسامیشان باخبر نیستیم، به طور اجمالی به آنها ایمان میآوریم.
- تصدیق اخبار صحیحِ کتابهای آسمانی؛ همچون خبرهای قرآنی و اخباری از کتابهای پیشین که تبدیل و تحریف نشده است؛
- عمل به احکامی که منسوخ نشده و رضایت و پذیرش آنها؛ فرقی نمیکند که از حکمت و علّتشان باخبر باشیم یا نه؛
تمامی کتابهای پیشین، بهوسیلۀ قرآن کریم منسوخ شدهاند. الله میفرماید:
﴿وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ﴾ [المائده: ۴۸]
«و [این] کتاب [قرآن] را به حق بر تو نازل کردیم در حالی که تصدیقکنندۀ کتابهای پیش از خود بوده و بر آنها شاهد و نگهبان است».
یعنی قرآن حاکم بر آنهاست و از این رو، عمل به حکمی از احکام کتابهای قبلی جایز است که قرآن کریم آن را صحیح دانسته و تأیید نموده است.[۱]
[۱]– همان.