از ابوهریره آمده است که رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود:
«کَانَ الرَّجُلُ یُدَایِنُ النَّاسَ، فَکَانَ یَقُولُ لِفَتَاهُ: إِذَا أَتَیْتَ مُعْسِرًا فَتَجَاوَزْ عَنْهُ، لَعَلَّ اللَّهَ أَنْ یَتَجَاوَزَ عَنَّا، قَالَ: فَلَقِیَ اللَّهَ فَتَجَاوَزَ عَنْهُ».[۱]
«مردی بود که به مردم قرض میداد و معمولاً به غلامش میگفت: وقتی برای مطالبهی قرض نزد تنگدستی میروی، از او درگذر و صرفنظر کن، شاید خداوند گناهان ما را ببخشد و از ما درگذرد، سپس آن شخص فوت کرد و خداوند از تقصیر او درگذشت».
[۱]– بخاری، ۱۹۳۶ و مسلم، ۲۹۲۲٫