منهج سلف صالح همان اسلام نخستین است که پیامبر صلی الله علیه و سلم بصورت خالص به یارانش عرضه نمود و همان اسلامی است که ابوبکر و عمر و عثمان و علی آنرا شناختند، همان راه و روشی است که خالد و سعد برای آن جنگیدند و حمزه و مُصعب برای آن به شهادت رسیدند، همان جادهای است که ابن مسعود و ابن عباس آن را پیمودند، و آن راهی است که حسن بصری و نَخَعی و شَعبی آن را ترسیم کردند. همان مسیری است که ابوحنیفه و مالک و شافعی و احمد طی کردند. راه بخاری و مسلم و ابوداود و ترمذی… آنان و بسیاری دیگر که همین راه را پیمودند که سیرت و زندگینامهشان باقی است و جای پایشان مشخص و کتابهایشان موجود.
و این دوران طلایی، همان عصر سلف صالح امت از صحابه و تابعین و تابع تابعین است، پس بر ماست تا راه و روش سلف صالح خود را درپیش بگیریم و در دین و اعتقاد و کردار نیکو و اخلاق شایسته از آنان پیروی کنیم، چرا که تبعیت از سلف صالح، ما را از افتادن در بیراهه و خطر انحراف باز میدارد، آنچنان که شاعر میگوید:فکل خیر فی اتباع من سلف و کل شر فی ابتداع من خلف.یعنی: هرچه خیر و نیکی است در پیروی از پیشینیان و سلف صالح حاصل میشود و هرآنچه شر و بدی است بر اثر پیروی از نوآوریها و بدعتهایی است که بعد از سلف ایجاد کردهاند.
پس هرگاه خواستی دوری یا نزدیکی پیروان یک آیین را به دین نابشان مورد سنجش قرار دهی، به دوری یا نزدیکی آنان از سلف و پیشینیان شان نظر بینداز که هر چه به آنها نزدیکتر باشند هدایت یافتهترند و هر چه دورتر باشند به گمراهی نزدیکتر، اما اگر خلف یک امت سلف خود را نفرین کنند، دیگر خیری در آنان نیست.
ترازوی سنجش در دین ،قرآن وسنت و فهم سلف صالح است و قول و عمل و اندیشه ای که از این سه اصل خارج باشد باطل و هیچ ارزشی در دین ندارد ؛بنابر این , عبادات باید بر دو پایه استوار باشد :
اولا : توقیفی باشد؛ یعنی شارع اصلی ،خدا و رسول هستند و ما مامور به اجرا هستیم خداوند میفرماید :فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَکَ وَلَا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ.بنابراین ، همان گونه که فرمان یافتهای در راه تبلیغ و ارشاد و مبارزه و پیکار و پیادهکردن تعلیمات قرآن استقامت کن همراه کسانی که با تو به سوی خدابرگشتهاند و تجاوز نکنید چرا که خدا میبیند چیزی را که میکنید.
دوما : باید خالصانه برای خدا و بدور از شرک و مطابق قرآن وسنت و فهم سلف صالح باشد : فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَهِ رَبِّهِ أَحَدًاپس هرکس که خواهان دیدار خدای خویش است ، باید که کار شایسته کند ، و در پرستش پروردگارش کسی را شریک نسازد.