منظور از شمولیت درعرضه ی دین اسلام و دعوت به سوی آن وعمل به آن، دعوتی کلی است که تمام جوانب دین اسلام را دربرگیرد. همچنین باید به ارتباط دادن اجزاء با یکدیگر توجه خاص نمود و هیچ موضوعی را به حسابِ موضوعی دیگر کنار نگذاشت. نباید امری مهم را بر مهم تر مقدّم کرد. البته باید مراعات شک و شائبه ها را کرد و نسبت به آن بیدار و هشیار بود و غفلت نکرد.
سلف صالحمان هم به امرِ دعوت، به صورت تمام عیار پایبند بودند. الله متعال در آیات متعدد به این مسئله اشاره داشته است. از جمله: *یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّهً*: (ای کسانی که ایمان آورده اید! همگی (اسلام را به تمام و کمال بپذیرید و ) به صلح و آشتی درآئید) . ابن عباس رضی الله عنه در تفسیر آیه ی مذکور گوید: (ادخلوا فی السلم) یعنی اسلام و (کافه) به معنا جملگی و همگی، می باشد.
مجاهد رحمه الله گفته است: یعنی به تمام کارها و صورت های خیر و نیکی عمل کنید. لذا این فرمان الهی برای اهل ایمان است، که به تمامِ اسلام عمل کنید.
ابن کثیر رحمه الله می گوید: الله متعال بندگان مؤمنش را که پیامبر صلی الله علیه و سلم را تصدیق کرده اند دستور داده است، تمام جنبه ها و شرایعِ دین را گرفته و همه ی دستوراتش را عمل نماید. و از هر آن چه برحذر داشته است، به قدر توان و قدرت خویش دوری جویند.
آلوسی رحمه الله گفته است: برخی گفته اند این دستور و خطاب برای مسلمانان واقعی و خالص است. منظور از (السِّلم) شعبه های اسلام است و (کافّه) از نظر ترکیبِ جمله برای (السِّلم) حال قرار می گیرد. و (أدخلوا) یعنی ای مسلمانان و مؤمنان به تمام شعبه های ایمان عمل کرده و هیچ یک از احکامش را رها نکنید.
شمولیت و فراگیر بودن تنها یک واژه نیست که تلفظش کرد، یا تنها یک ادعا نیست؛ بلکه حتماً باید یک حقیقت و واقعیت باشد که اجرایی گردد. چه بسیارند گروه هایی که در میدان دعوت ادعای پرداختن به تمام موضوعات دینی را دارند، اما کردارشان در دعوت و از نظر علمی و عملی، با شمولیت و ادعای آنان منافات دارد.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین