منظور از اخلاص چیست؟

اخلاص یعنی انجام هرکاری برای رضای خداوند سبحان و نه بخاطر ریا و شهرت. مسلمان خالص کاری را برای این انجام نمی دهد تا دیگران ببیند و از کارهایش تعریف و تمجید نمایند و او را بستایند.
اخلاص در هرکاری لازم است:

مسلمان باید در هر عمل خود نیت خود را پاک و خاص نماید تا از جانب خداوند متعال پذیرفته شود. خدای سبحان تنها عملی را می پذیرد که خالص بخاطر او باشد، خود او جل جلاله در کتابش می فرماید: وما أمروا إلا یعبدوا الله مخلصین له الدین حنفاء} [بینه: ۵] یعنی: “و فرمان نیافته بودند جز اینکه خدا را بپرستند و در حالى که به توحید گراییده‏اند دین [خود] را براى او خالص گردانند…” و نیز: {ألا لله الدین الخالص} [زمر: ۳] یعنی: “آگاه باشید آیین پاک از آن خداست…”

و پیامبر بزرگوارش صلی الله علیه و سلم می فرماید: (إن الله لا یقبل من العمل إلا ما کان له خالصًا، و ابْتُغِی به وجهُه) [نسائی] یعنی: “خداوند هیچ عملی را نمی پذیرد مگر آنکه خالص و پاک برای او بوده و بخاطر رضای او انجام شده باشد.”

اخلاص یکی از صفات همیشگی مسلمان است چه خدمتکار، تاجر یا دانشجو یا هر شغل دیگری داشته باشد. خدمتکار کار خویش را بدرستی به انجام می رساند چرا که خداوند او را به دقت و درستی در کارش امر فرموده است، تاجر نیز در تجارت خویش از خدا پروا داشته و به مردم گران نمی فروشد، بلکه پیوسته به دنبال کسب سود حلال است. دانشجو در مطالعات و فراگیری درس هایش می کوشد و مقصود وی از کسب علم حصول رضای پروردگار و خدمت به مسلمانان می باشد.