وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
پرداخت زکات فطر از هر نوع مالی که غذای مصرفی منطقه باشد مانند: گندم، جو، خرما، کشمش، کشک، برنج، ذرت و….جایز است. اما بهتر است از همان غذایی که برای فقیر نفع بیش‌تری داشته باشد، فطریه را بدهند.
مقدار فطریه یک صاع به وزن (۲٫۴۰۰) دو کیلو و چهارصد گرم است، که به فقیر همان شهری پرداخت کند که فطریه در آن بر فرد واجب شده است. باید توجه داشت که دادن قیمت فطریه جایز نیست و فقرا و مساکین از کسان دیگر بیش‌تر به دادن فطریه اختصاص دارند.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ رضی الله عنهما قَالَ: فَرَضَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم زَکَاهَ الفِطْرِ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِیرٍ عَلَى العَبْدِ وَالحُرِّ، وَالذَّکَرِ وَالأُنْثَى، وَالصَّغِیرِ وَالکَبِیرِ مِنَ المُسْلِمِینَ، وَأَمَرَ بِهَا أَنْ تُؤَدَّى قَبْلَ خُرُوجِ النَّاسِ إِلَى الصَّلاَهِ.[۱]
ابن عمر رضی الله عنهما مى‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم زکات فطر را یک صاع خرما یا یک صاع جو، بر افراد مسلمان؛ برده و آزاد، مرد و زن، کوچک و بزرگ فرض نمود و دستور داد که قبل از بیرون رفتن براى نماز پرداخت شود.
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۵۰۳ و مسلم حدیث شماره ۹۸۴ و ۹۸۶ با لفظ بخاری