وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
مفهوم لغوی و اصطلاحی واژۀ «جن»
ابن منظور می‌گوید: «جنَّ الشّیء یجنّهُ جَنّاً»؛ یعنی آن چیز را پوشاند، و اگر چیزی از تو مخفی و پنهان باشد، گفته می‌شود که: «جُنَّ عنک».[۱]
در توضیح معنای جن می‌توان گفت که: جن جهانی غیر از عالَم انسان و عالَم فرشتگان است و آنها از لحاظ برخورداری از عقل و ادراک و قدرت انتخاب راه خیر و شر، با انسان مشترکند، ولی در چندین مورد با آنان تفاوت دارند که مهم‌ترینش، همان تفاوت در اصل است.
چون مخفی و پنهان هستند و دیده نمی‌شوند، جن نام گرفته‌اند:
﴿إِنَّهُۥ یَرَىٰکُمۡ هُوَ وَقَبِیلُهُۥ مِنۡ حَیۡثُ لَا تَرَوۡنَهُمۡۗ﴾ [الأعراف: ۲۷]
«قطعاً او و همکارانش شما را می‌بینند از جایی که شما آنها را نمی‌بینید.»[۲]
[۱]– لسان العرب، ج ۱۳، ص ۹۲؛ أحکام الجان، بدرالدّین محمّد بن عبدالله شبلی، ص ۱۹٫
[۲]– نک: عالم الجنّ والشّیاطین، ص ۱۱٫