مفهوم برزخ
أ- مفهوم لغوی برزخ
این واژه در زبان عربی به معنای مانع میان دو شیء است.
الله ـ میفرماید:
﴿وَجَعَلَ بَیۡنَهُمَا بَرۡزَخٗا﴾ [الفرقان: ۵۳]
«و در میان آن دو مانعی قرار داد.»
مراد از برزخ، مانع است.
ب- مفهوم شرعی برزخ
«یعنی منزل پس از مرگ تا هنگام برانگیختهشدن.
الله میفرماید:
﴿وَمِن وَرَآئِهِم بَرۡزَخٌ إِلَىٰ یَوۡمِ یُبۡعَثُونَ﴾ [المؤمنون: ۱۰۰]
«و پشت سرشان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند.»
مجاهد میگوید: مراد از آن، فاصلۀ میان مرگ و رستاخیز است.
وقتی به شعبی گفته شد که فلانی مُرد، او پاسخ داد: «وی نه در دنیا و نه در آخرت است.»[۱]
ابن قیّم میگوید: «برزخ فاصلۀ میان دنیا و آخرت است و اهل برزخ در میان دنیا و آخرت قرار دارند.»[۲]
[۱]– التّذکره،، ص ۲۰۰٫
[۲]– نک: الرّوح، ص ۱۲۸٫