- بندهای این بیعت عبارت بودند از:
- سمع وطاعت از پیامبر ص در سختی و آسانی.
- حمایت و یاری ایشان به هنگام آمدن به مدینه.
- بیعت کنندگان به پیامبر ص گفتند: اگر ما به این بیعت وفا نمودیم چه چیزی برای ما خواهد بود؟ فرمودند: بهشت. بنابراین همگیشان موافقت نمودند.
- از اشتباهات ابن اسحاق در سیرت این است که میگوید رسول الله ص در این بیعت بر جهاد نیز بیعت گرفته است. ابن هشام نیز در این اشتباه از ابن اسحاق پیروی کرده است، واین بدون شک از جمله اشتباهات این دو عالم بزرگوار –که رحمت الله بر آنها باد- است، زیرا جهاد در سال اول هجرت، فرض شد.
- اینگونه این بیعت بزرگ بسته شد. بیعتی که سبب هجرت به مدینه گشت تا بنای دولتی اسلامی باشد.
- کَعْب بن مالکس میگوید: “شب عقبه، هنگامی که بر اسلام پیمان میبستیم، همراه رسول الله ص حضور داشتم، و دوست ندارم که آن شب را با غزوهی بدر عوض کنم “. (متفق علیه)
- بعد از بیعت عَقَبهی دوم، هنگامیکه انصار به مدینه بازگشتند، رسول الله ص خوشحال بودند. زیرا الله عزوجل انصار را یار و پشتیبان ایشان قرار داده بود.
مقاله پیشنهادی
روش حج رسول الله صلی الله علیه وسلم
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ رضی الله عنهما قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه …