معنای لفظ الله

الله نام پروردگار پاک وبی عیب است واسم اعظم پروردگار است زیرا توصیف شده است به تمام صفات پروردگار همانطور که در قرآن می فرماید:

هوَ اَللّٰهُ اَلَّذِی لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ عٰالِمُ اَلْغَیْبِ وَ اَلشَّهٰادَهِ هُوَ اَلرَّحْمٰنُ اَلرَّحِیمُ ﴿۲۲﴾ هُوَ اَللّٰهُ اَلَّذِی لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ اَلْمَلِکُ اَلْقُدُّوسُ اَلسَّلاٰمُ اَلْمُؤْمِنُ اَلْمُهَیْمِنُ اَلْعَزِیزُ اَلْجَبّٰارُ اَلْمُتَکَبِّرُ سُبْحٰانَ اَللّٰهِ عَمّٰا یُشْرِکُونَ﴿۲۳﴾ هُوَ اَللّٰهُ اَلْخٰالِقُ اَلْبٰارِئُ اَلْمُصَوِّرُ لَهُ اَلْأَسْمٰاءُ اَلْحُسْنىٰ یُسَبِّحُ لَهُ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ هُوَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ﴿۲۴﴾

اوست خدایى که غیر از او معبودى نیست، دانندهء غیب و آشکار است، اوست رحمتگر مهربان. (۲۲) اوست خدایى که جز او معبودى نیست؛ همان فرمانرواى پاک سلامت [بخش، و] مؤمن [به حقیقت حقهء خود که ] نگهبان، عزیز، جبار[و] متکبر[است ]. پاک است خدا از آنچه [با او] شریک مى گردانند. (۲۳) اوست خداى خالق نوساز صورتگر[که ] بهترین نامها[و صفات ] از آن اوست. آنچه در آسمانها و زمین است [جمله ] تسبیح او مى گویند و او عزیز حکیم است. (۲۴)

تمام  اسمهای باقی مانده دیگر صفات پروردگار هستند همانطور که می فرماید:

قلِ اُدْعُوا اَللّٰهَ أَوِ اُدْعُوا اَلرَّحْمٰنَ أَیًّا مٰا تَدْعُوا فَلَهُ اَلْأَسْمٰاءُ اَلْحُسْنىٰ وَ لاٰ تَجْهَرْ بِصَلاٰتِکَ وَ لاٰ تُخٰافِتْ بِهٰا وَ اِبْتَغِ بَیْنَ ذٰلِکَ سَبِیلاً  ﴿۱۱۰﴾
بگو: «خدا را بخوانید یا رحمان را بخوانید، هر کدام را بخوانید، براى او نامهاى نیکوتر است.» و نمازت را به آواز بلند مخوان و بسیار آهسته اش مکن، و میان این [و آن ] راهى [میانه ] جوى. (۱۱۰)

ودر هردو صحیح بخاری ومسلم هم آمده:

عن أبی هریره أن رسول الله صلى الله علیه وسلم قال إن لله تسعه وتسعین إسما مئه إلا واحدا من أحصاها دخل الجنه…

(مسلم ۲۶۲/۴ص ۲۱، فتح الباری۲۱۸/۱۱)

از ابوهریره رضی الله عنه که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:.که الله نود ونه نام دارد، صد نام که یکیش کم است، هرکس آنرا بخواند داخل بهشت میشود…