معنای صبر

معنای صبر در وجود انسانها معلوم و مشخص است، و عبارات علما در تعبیر از این واژه مختلف است.

 ابوعبید رحمه الله می گوید:

 اصل صبر خویشتنداری است و هرکس چیزی را حبس کند مانند این است که او را به صبر و تحمل واداشته است.

 ابوحیان رحمه الله می‌گوید:

 صبر عبارت از خویشتن‌داری بر امور ناخوشایند است.

 ابن تیمیه رحمه الله می گوید:

 صبر خودداری و امتناع‌ورزیدن است، از اینرو گفته‌اند: صبر عبارت از منع نفس از بی‌تابی و اضطراب و جزع است.

 ابن قیم رحمه الله می گوید:

 صبر بازداشتن نفس از ارتکاب محارم الهی، پایداری و مداومت بر انجام فریضه‌های دینی، و بازداشتن نفس از نارضایتی و شکایت‌نکردن از تقدیرهای الهی است.

 ابن حجر رحمه الله می گوید:

بهترین تعریفی که صبر به آن وصف شده این است که صبر عبارت از حبس نفس از آنچه ناپسند است، و نگه‌داشتن زبان از شکوه و نالیدن، و تحمل رنج و سختی‌کشیدن، و در انتظار گشایش بودن می‌باشد.