وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الحمدلله
حجاب عبارت است از پوشاندن زن، بدنش را از مردانی که محرم وی نیستند. چنانچه خداوند فرموده است: «وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَی جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَهِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَی عَوْرَاتِ النِّسَاء »(النور: ۳۱).
«و زینت خود را جز آن مقدار که نمایان است آشکار ننمایند و (اطراف) روسریهای خود را بر صورت و شکافهای سینه خود افکنند (تا صورت و گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خـود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان [همکیش] خود یا کنیزانشان یا خدمتکاران مرد که [از زن] بینیازند یا کودکانی که بر عورتهای زنان وقوف حاصل نکردهاند آشکار نکنند».
و باز خداوند متعال فرموده است: « وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ » (الأحزاب: ۵۳).
«و هنگامی که چیزی از وسایل زندگی را (بعنوان عاریت) از آنان ( همسران پیامبر) میخواهید از پشت پرده بخواهید».
منظور از کلمه «حجاب» در این آیه همان چیزی است که زن به وسیله آن خود را میپوشاند از قبیل دیواری، دری یا لباس و پرده‌ای.
گرچه آیه بالا در مورد زنان پیامبر صلی الله علیه وسلم نازل شده است ولی حکم آیه عام است و شامل همه زنان با ایمان است. به دلیل این که خداوند آیه فوق را بدین گونه تعلیل فرموده است: « ذَلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَقُلُوبِهِنَّ». (الأحزاب: ۵۳).
«این کار برای پاکی دلهای شما و آنها بهتر است!»
و این علت عمومی است؛ بنابراین علت عمومی آن دلیلی بر عمومیت حکم آن است.
خداوند متعال فرموده است: {یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ}. (الأحزاب: ۵۹).
«ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «جلبابها ( روسریهای بلند) خود را بر خویش فروافکنند».
شیخ الإسلام ابن تیمیه رحمه الله در مجموع الفتاوی (۲۲/۱۱۰، ۱۱۱) گفته است: جلباب همان چادر است؛ ابن مسعود و سایرین آن را «رداء» نامیده‌اند و در زبان عامیانه «ازار» گفته می‌شود. و آن همان روسری بزرگ و پهنی است که همه سر و بدن زن را میپوشاند.
ابوعبیده و سایرین روایت کرده‌اند که ازار به گونه‌ای زن را پوشش می‌دهد که فقط از سر زن، چشمهایش آشکار می‌شود در ضمن نقاب از جنس همان ازار است.
از جمله دلایل سنت نبوی برای وجوب پوشاندن زن صورتش را از غیر محارمش، حدیث عایشه رضی الله عنها است که: «کان الرکبان یمرون بنا ونحن مع رسول الله صلی الله علیه وسلم محرمات، فإذا حاذوا بنا سدلت إحدانا جلبابها من رأسها علی وجهها، فإذا جاوزنا کشفناه». احمد، ابوداود، ابن ماجه.
«کاروانیان از کنار ما عبور می‌کردند و ما همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم در احرام بودیم؛ هرگاه آنان به مقابل ما می‌رسیدند؛ هر یک از ما نقابش را از بالای سر به روی صورت می‌انداخت، و هر وقت که از مقابل ما می‌گذشتند و دور می‌شدند، ما نقاب خود را باز می‌کردیم».
دلایل وجوب پوشیدن صورت زن از نامحرم در قرآن و سنت بسیار است. بنده در این مورد شما خواهر مسلمان را به مطالعه رساله ]حجاب المرأه ولباسها فی الصلاه[: شیخ الإسلام ابن تیمیه و نیز به مطالعه ]حکم السفور والحجاب[: شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز و رساله ]الصارم المشهور علی المفتونین بالسفور[: شیخ حمود بن عبدالله التویجری و ]رساله الحجاب:[ شیخ محمد بن صالح العثیمین راهنمایی می‌نمایم. در واقع این تألیفات در این زمینه کامل و کافی‌اند.
بدان ای خواهر مسلمان، آن علمایی که باز نهادن صورت زن را مباح و جایز دانسته‌اند، ـ با اینحال که ادله آنها نظر برتر ندارد ـ همه آنان شرط کرده‌اند در صورتی این کار جایز است که ترس از فتنه و فساد نباشد. مشخص است که ترس از فتنه وجود دارد. مخصوصاً در این زمان که موانع دینی در میان زنان به حداقل رسیده است و حجب و حیا به اندک رسیده است. ولی عوامل و انگیزه‌های فساد زیاد گشته است. زنان با آرایش‌های مبتذل چهره‌هایشان به خودی خود دیگران را به سمت و سوی فساد می‌کشانند.
ای خواهر مسلمان از چنین آفت‌هایی دوری نما و آن حجاب و پوششی را برای خود برگزین که به لطف الهی تو را از فتنه و فساد نگه دارد. در حقیقت هیچ یک از علمای معتبر مسلمان چه در قدیم و چه در جدید، برای چنین زنان فریب خورده، چیزی را که امروزه دچار آن شده‌اند، مباح ندانسته‌اند.
متأسفانه تعدادی از زنان مسلمان در مورد پوشش و حجاب خود راه دوروئی و نفاق را برگزیده‌اند؛ به این صورت که هرگاه وارد جوامع و کشورهای باحجاب می‌شوند، حجاب خود را رعایت می‌کنند، ولی هرگاه به جوامع و کشورهای بی‌حجاب پانهادند، حجاب خود را کنار می‌گذارند، و یا وقتی که در یک مکان عمومی هستند حجاب دارند ولی همین که به محل تجاری یا بیمارستانی پا گذاشتند و یا وقتی در یک مغازه طلافروشی با طلافروش صحبت می‌کنند و یا در یک خیاطی زنانه وارد می‌شوند و صحبت می‌کنند صورت و دستهای خود را تا آرنج باز می‌کنند، گویی که آنان نزد شوهرهایشان و یا نزد یکی از محارم خویش ایستاده‌اند. ای کسانی که چنین عملی را مرتکب می‌شوید از خدا بترسید. ما تعدادی از زنان را دیده‌ایم که هرگاه به وسیله هواپیما از سفرهای خارجی برمی‌گردند تا لحظه فرود هواپیما حجاب ندارند، وقتی که در یکی از فرودگاههای این کشورهای اسلامی فرود می‌آیند، حجاب خود را رعایت می‌کنند در واقع‌گویی حجاب جزو عادت زنان گشته و به عنوان یک وظیفه دینی و شرعی نیست.
ای زن مسلمان، بی‌تردی حجاب تو را از نگاههای زهرآگین بیماردلان و سگ‌صفتان حفظ می‌کند؛ و از وجود تو طمع سگهای هار را قطع می‌کند. تو بدان توجه نما و پای‌بند باش. و هیچگاه به تبلیغات مغرضانه که هدفشان جنگ با حجاب است، و یا هدفشان تقلیل دادن حجاب و ترویج بی‌حجابی است، توجه نکن، زیرا همه اینها تلاش دارند که تو را به سمت بدیها و زشتی‌ها سوق دهند!
چنانچه خداوند متعادل فرموده است: « وَیُرِیدُ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِیلُواْ مَیْلاً عَظِیمًا » (النساء: ۲۷).
«اما آنها که پیرو شهوتاند، میخواهند شما بکلی منحرف شوید».