شیخ الاسلام ابن تیمیه می گوید: «بدعتی که انسان با ارتکاب آن اهل بدعت شمرده می شود عبارت است از آنچه مخالفتش با کتاب و سنت نزد عالمان و دانایانِ به سنت شهرت یافته است مانند بدعت خوارج و روافض و قدریه و مرجئه».[۱]
[۱] – مجموع الفتاوی، ابن تیمیه، ۳۵/۴۱۴