این سوره مبارکه که فقط هفت آیه دارد، مطالب آن عبارتند از: حمد، تمجید، ستایش پروردگار متعال با ذکر اسمهای نیکو مستلزم صفات عالی او تعالی نیز هست…
و با «یوم الدین» معاد را یادآور می شود و بندگان را ارشاد می کند که فقط به الله روی آورند و نیازهایشان را با تضرع و زاری از درگاه او بطلبند و از توان تغییر و تحول دیگران به صراحت اعلان بیزاری کنند و عبادت را خالصانه برای الله متعال انجام دهند و نیز توحید الوهیت را در برمی گیرد و الله را پاک و منزه از هر نوع شریک، شبیه و همانند می داند و درخواست هدایت و صراط مستقیم که همان دین پایدار و برحق است، و ثبات برحق تا پس از دادگاه الله از پل صراط (که واقعی و حسی است) در روز قیامت بگذرند و به باغهای بهشت جاویدان، در همسایگی با پیامبران، صدیقان، شهیدان و صالحان دست یابند و تشویق به اعمال صالح تا در قیامت همراهی صالحان نصیب شود و حذرکردن از عقاید و باورهای باطل که مبادا با پیروان این باورهای انحرافی در قیامت حشر شود یعنی غضب شدگان و گمراهان، از دیگر مطالب سوره است…