وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
إنَّ عِظَمَ الجَزاءِ مَع عِظَمِ البَلاءِ، وَإنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ – إذَا أَحَبَّ قَومًا إبتَلاهُم ؛ فَمَن رَضِیَ فَلَهُ الرِّضَى، وَمَن سَخِطَ فَلهُ السُّخْطُ.
صحیح الترمذی – الصفحه أو الرقم: ۲۳۹۶/ صحیح الجامع – الصفحه أو الرقم: ۲۱۱۰/صحیح ابن ماجه – الصفحه أو الرقم: ۳۲۷۲٫
براستی بزرگی پاداش ناشی از بزرگی مصیبت است و خداوند متعال هنگامی که قومی را دوست دارد، آن ها را مورد آزمایش قرار می دهد،
پس هرکس راضی شد، رضایت خدا بر اوست و هرکس ناخشنود شد، ناخشنودی خدا بر اوست.
از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت شده است که الله متعال به هر کس فرزندی عطا نماید ، سپس در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بدهد ، أم الصبیان ( که نام جنی مى باشد ) نمی تواند به وی ضرری برساند .
امام أبو یعلی در کتاب مسندشان و امام ابن السنی در کتاب ” عمل الیوم و اللیله ” این حدیث را از طریق ” حسین بن علی أبی طالب ” روایت نموده است .
این سخن ، حدیثی جعلی و ساختگی می باشد و به هیچ عنوان دارای سندیت صحیح نمی باشد .
جباره بن المغلس و یحیى بن العلاء البجلى به وضع حدیث بر زبان پیامبر صلی الله علیه وسلم متهم می باشند و مروان بن سالم الغفاری نیز به اتفاق تمامی علما متروک الحدیث می باشد و همچنین طلحه بن عبید الله العقیلی که راوی این حدیث از حسین بن علی می باشد فردی مجهول بوده است .
امام بوصیری ، عقیلی ، هیثمی ، آلبانى ، عراقى ، أرناؤوط این حدیث را موضوع می دانند .
از انتشار این حدیث جدا خودداری فرمایید .