مصطلحات متقابله در فقه مالکی (اصطلاحاتی که در مقابل یکدیگر قرار دارند)
«شیخ عدوی» میگوید: هرگاه «الأظهر» (با صیغه تفضیل) گفته شود، مراد این است که در اصطلاح مقابلش نیز «ظهور» وجود دارد، چرا که «اظهر» اسم تفضیل میباشد، و اسم تفضیل نیز خواهان مشارکت و نوعی زیادت است.
و اصطلاح «أصح» نیز از همین قبیل است، چرا که آن هم اسم تفضیل است و میطلبد که در اصطلاح مقابلش نیز نوعی صحت و درستی وجود داشته باشد، اما نه به اندازه اصطلاح «أصح» (که با صیغه تفضیل است)
و در مقابل اصطلاح «مشهور»: اصطلاح «غریب» و در مقابل اصطلاح «صحیح»، اصطلاح «ضعیف» وجود دارد.»[۱]
و به طور اجمالی این اصطلاحات متقابل را میتوان در چند مورد خلاصه کرد که عبارتند از:
- «اَشهر» در مقابل «مشهور».
- «اَصح» در مقابل «صحیح».
- «أظهر» در مقابل «ظاهر».
- «صحیح» در مقابل «ضعیف».
- «مشهور» در مقابل «غریب» و یا «شاذ».
- «راجح» در مقابل «ضعیف».
[۱]– حاشیه العدوی علی الخرشی (۱/۴۶)