در راه مانده، مسافری است که به سببی از ادامه راهش باز مانده است و نمیتواند به سرزمین خود برگردد. به چنین کسی به اندازهای که بتواند به سرزمین خود برگردد از اموال زکات داده میشود، حتی اگر در سرزمین خود ثروتمند و بینیاز باشد، چرا که در سفر دچار نوعی فقر شده است، البته به شرط آنکه سفرش در راه گناه نباشد زیرا [کمک کردن وی] برای سفرِ به قصد گناه، یاری دادن وی در گناه است.
دادن زکات به چه کسانی جایز نیست؟
- ثروتمندان.
- کافران؛ زیرا مصرف زکات برای کافران نوعی کمک به آنان بر کفرشان و اعتراف به آن است.
- دادن زکات به کسانی که خرجی آنان بر عهدۀ شخص است مانند پدران و مادران و پدربزرگّها و مادربزرگها و فرزندان و فرزندانِ آنان الی آخر، جایز نیست.
- اهل بیت پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ یعنی بنی هاشم و بنی عبدالمطلب، و گفته شده تنها بنیهاشم.