ستره آن چیزی است که فرد نمازگزار جلوی خودش در سمت قبله قرار می‌دهد مانند دیوار، چوب‌دستی یا ستون، و غیره، برای پهن یا باریک بودن آن حدی مشخص نشده است.
اما بلندی ستره مانند چوب آخر کجاوه شتر باشد، که تقریباً یک وجب می‌باشد.
مسافت بین شخص تا ستره در حد ۳ گز باشد بطوری که امکان سجده‌کردن داشته باشد.
ستره قراردادن برای امام و منفرد هر دو مشروع می‌باشد، خواه نماز فریضه باشد یا نافله.
ستره امام، ستره مأموم (مقتدی) محسوب می‌گردد. پس در صورت لزوم عبور کردن در جلوی صف نمازگزاران اشکالی ندارد.
فایده تطبیق این سنت:
از باطل‌شدن نماز جلوگیری می‌کند، در صورتی که عبورکننده از کسانی باشد که نماز را باطل می‌کنند (مانند: زن، الاغ و سگ سیاه) و یا اینکه در نماز نقص ایجاد می‌شود و از پاداش آن کاسته می‌شود.
فایده دیگر آن اینست که مانع می‌شود که انسان به این طرف و آن طرف نگاه کند، بنابراین کسی که جلوی خود قرار داده نگاهش غالباً ما قبل ستره‌اش می‌باشد، در این صورت افکار نمازگزار در نماز منحصر می‌گردد.
عبور‌کننده‌گان بدون اینکه جلوی نمازش عبور کننده براحتی می‌توانند عبور نمایند.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین