مرد خداترس و امام احمد

حکایت کنند که امام احمد بن حنبل همواره در جستجوی کسانی بود که حدیث یا احادیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم حفظ داشتند تا آن را از ایشان بیاموزد و در صورت لزوم برای گرفتن حدیث از فرد مورد نظر، مسافتی طولانی را می پیمود. وقتی که آن شخص را پیدا می کرد در باره رفتار و کردارش تحقیق می نمود تا از رفتار و کردار نیک و درستش مطمئن شود و وقتی از این بابت مطمئن می شد به او گوش فرا می داد و احادیثی را که حفظ داشت از او فرا می گرفت.

در یکی از روزها به او خبر رسید که مردی است در سرزمین ماوراء النهر که احادیث رسول الله صلی الله علیه و سلم را روایت می کند. احمد بن حنبل راهی ماوراءالنهر شد و پس از مدتی طولانی توانست آن مرد را بیابد. هنگامی که نزد او رسید دید که مشغول غذا دادن به سگی است. امام احمد بن حنبل به او سلام کرد و مرد جواب سلام او را داد، سپس دوباره به غذا دادن سگ ادامه داد و به امام احمد اعتنایی نکرد، امام از اینکه مرد به او اعتنایی نکرد و همچنان به سگ غذا می داد ناراحت شد. وقتی مرد از غذا دادن سگ فارغ شد، رو به امام کرد و گفت:

– شاید از اینکه من به جای حرف زدن با شما به غذا دادن این حیوان ادامه دادم ناراحت شدی؟

امام احمد بلافاصله پاسخ داد:بله.

آن مرد گفت:

حدثنی أبوزناد عن الأعرج عن أبی هریره أن النبی ـ صلی الله علیه و سلم ـ قال: « من قطع رجاء من ارتجاه، قطع الله رجاءه یوم القیامهفلن یلج الجنه».

ابوزناد از اعرج و اعرج از ابوهریره رضی الله عنه برایم روایت نمود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم فرمود: «هرکسی که امید امیدواری را قطع کند خداوند امیدش را در روز قیامت قطع می کند پس هرگز وارد بهشت نمی شود».

– در این سرزمین سگ وجود ندارد و این سگ غریب، از گرسنگی به من روی آورده است، ترسیدم که او را نا امید کنم و خداوند در روز قیامت مرا نا امید کند.

امام در حالیکه چشمانش پر از اشک شده بود، سرش را بلند کرد و گفت:

– خداوند امید ما را در روز قیامت قطع نکند.

امام احمد در حالیکه یک حدیث از رسول اکرم صلی الله علیه و سلم به دست آورده بود به مکه برگشت و آن را در کتاب «مسند»‌ یادداشت کرد.

و از آن روز تاکنون اهل علم آن را روایت می کنند.

——————————————————

برگرفته از: داستانهایی از تاریخ جلد (۱)

نویسندگان: سمیر حلبی ـ عبدالحمید توفیق ـ سلامه محمد سلامه ـ نورالدین عبدالعال

مترجمان: محمد ابراهیم ساعدی رودی ـ سمیه اسکندری فرد