مدّت بقا و توقّف عیسی علیه السلم پس از نزول
در برخی روایات بیان شده که ۷ سال و بنا بر روایات دیگری، ۴۰ سال باقی میماند. مسلم از عبدالله بن عمرو روایت نموده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «فَیَبْعَثُ اللهُ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ، ثُمَّ یَمْکُثُ النَّاسُ سَبْعَ سِنِینَ، لَیْسَ بَیْنَ اثْنَیْنِ عَدَاوَهٌ، ثُمَّ یُرْسِلُ اللهُ رِیحًا بَارِدَهً مِنْ قِبَلِ الشَّأْمِ، فَلَا یَبْقَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَحَدٌ فِی قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّهٍ مِنْ خَیْرٍ أَوْ إِیمَانٍ إِلَّا قَبَضَتْهُ»[۱]؛ «سپس الله تعالی عیسی بن مریم إ را میفرستد و پس از آن، مردم ۷ سال زندگی میکنند درحالی که در میان هیچ دو نفری دشمنی نیست. سپس الله ـ باد سردی را از سمت شام میفرستد و هرکس که ذرّهای خوبی یا ایمان در دلش باشد را میمیراند.»
در روایت امام احمد و ابوداود رحمهما الله چنین آمده است: «سپس به مدّت ۴۰ سال در زمین باقی میماند و پس از آن، وفات نموده و مسلمانان بر وی نماز میخوانند.»[۲]
از آنجا که هردو روایت مذکور صحیح است، به مشکل برمیخوریم مگر اینکه دربارۀ روایت ۷ سال بگوییم که پس از نزول، ۷ سال میماند و پیش از بُردهشدن به آسمان، بنا بر قول مشهور، ۳۳ سال داشته و در نتیجه، مجموع سالهای عمر وی، ۴۰ سال میشود، والله أعلم.[۳]
[۱]– صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۲۹۴۰٫
[۲]– مسند امام احمد به همراه منتخب الکنز در حاشیۀ آن، ج ۲، ص ۴۰۶، ابن حجر / این روایت را صحیح دانسته است؛ سنن ابی داود به همراه عون المعبود، ج ۱۱، ص ۴۵۶٫
[۳]– نک: النّهایه؛ الفتن والملاحم، ابن کثیر، ج ۱، ص ۱۴۶٫