مدت زمان بین دو دمیدن

عَن أَبِی هُرَیْرَهَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: «مَا بَیْنَ النَّفْخَتَیْنِ أَرْبَعُونَ» قَالَ: أَرْبَعُونَ یَوْمًا قَالَ: أَبَیْتُ قَالَ: أَرْبَعُونَ شَهْرًا قَالَ: أَبَیْتُ قَالَ: أَرْبَعُونَ سَنَهً قَالَ: أَبَیْتُ قَالَ: «ثُمَّ یُنْزِلُ اللهُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً، فَیَنْبُتُونَ کَمَا یَنْبُتُ البَقْلُ، لَیْسَ مِنَ الإِنْسَانِ شَیْءٌ إِلاَّ یَبْلَى، إِلاَّ عَظْمًا وَاحِدًا، وَهُوَ عَجْبُ الذَّنَبِ، وَمِنْهُ یُرَکَّبُ الْخَلْقُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ».[۱]

ابوهریره می‌گوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «فاصله بین دو نفخ صور چهل است». از ابوهریره س پرسیدند: چهل روز است؟ گفت: نمى‌توانم چیزى را بگویم که به آن علم ندارم. گفتند: چهل ماه است؟ باز گفت: نمى‌توانم چیزى را بگویم که به آن علم ندارم، گفتند: چهل سال است؟ باز جواب قبلى را تکرار نمود، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «بعد از این دو نفخه الله بارانى از آسمان نازل مى‌نماید، و مرده‌ها زنده مى‌شوند همان‌طور که گیاه‌ها سبز مى‌شوند. تمام اعضاى انسان می‌پوسد مگر یک قطعه استخوانى که «عَجْب الذنب» نام دارد که سالم باقى مى‌ماند و انسان‌ها در روز قیامت مجددا از این استخوان، زنده و آفریده مى‌شوند».

[۱] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۴۹۳۵ و مسلم حدیث شماره ۲۹۵۵ با لفظ مسلم