مدتی که مسح بر خفین جایز است

کسی که در سفر نیست فقط یک شب و روز بر خفین مسح کند، (بعد از یک شبانه روز به هنگام وضو باید آن‌ها را در بیاورد و مجددا اگر با شرایط سابق آن‌ها را پوشید باز همان مدت می‌توان مسح کند) و برای مسافر این مدت سه شبانه روز است چون در حدیث ابوبکره آمده است که پیامبر r گفت: «رَخَّصَ لِلْمُسَافِرِ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ وَلَیَالِیُهِنَّ ، وَلِلْمُقِیمِ یَوْمًا وَلَیْلَهً، إذَا تَطَهَّرَ فَلَبِسَ خُفَّیْهِ أَنْ یَمْسَحَ عَلَیْهِمَا». (رواه ابن خزیمه وابن حبان فی صحیحهما).

«پیامبر صلی الله علیه وسلم برای مسافر سه شبانه روز و برای غیر مسافر یک شبانه روز رخصت و اجازه داد که اگر طهارت گرفت و خفین را به پاکی پوشید در وضوی بعدی بر آن‌ها مسح کند، به جای شستن پاها».

به روایت از صفوان بن عسال آمده است که گفت:

«کانَ رَسُولُ اللهِ r یَأمُرُنا إِذَا کُنَّا فِی سَفَرٍ أَنْ لا نَنْزِعَ خِفَافَنَا ثَلاثَهَ أَیَّامٍ وَلَیَالِیَهُنَّ مِنْ بَوْلٍ، وَلا نَوْمٍ، وَلا غَائِطٍ، إِلا مِنْ جَنَابَهٍ». (رواه النسائی والترمذی).

«وقتی که در سفر می‌بودیم پیامبر صلی الله علیه وسلم به ما امر می‌کرد تا سه شبانه روز خفین خود را در نیاوریم مگر به خاطر غسل جنابت، و لیکن برای ادرار و مدفوع و خواب (یعنی برای تجدید وضو بعد از آن‌ها) آن‌ها را از پای در نمی‌آوردیم».

و شرط است که سفر برای ارتکاب معصیت و گناه نباشد، وإلا بنابر قول راجح مدت مسح او مسح مقیم و غیر مسافر است.