میلاد و زندگی خانوادگی او
شیخ عثیمیندر شهر »عنیزه« یکی از شهرهای استان «القصیم» عربستان در
۲۷ رمضان سال ۱۳۴۷ هجری در خانوادهای متدین چشم به جهان گشود.
وی، یک بار ازدواج کرد که ثمره اش، هشت فرزند پنج پسر و سه دختر بود.
تحصیل علم و اساتید وی
شیخ در فراگیری علم و دانش، روش سلف صالح را در پیش گرفت؛ بدینسان
که ابتدا به حفظ قرآن کریم زمانی که کودکی کمسن و سال بود پرداخت.
او، نزد پدربزرگ مادری اش، شیخ عبدالرحمن بن سلیمان آلدامغ قرآن آموخت و سپس در مسیر فراگیری علم با علامهی مفسر، شیخ عبدالرحمن بن ناصر السعدی همراهی و مصاحبت نمود که استاد اولش بهشمار میرود و نزدش علم توحید، تفسیر، حدیث و فقه فراگرفت و حدود یازده سال از او بهرهی علمی جست و از برجستهترین شاگردان وی بود.
زمانی که عثیمین برای ادامه ی تحصیل به «ریاض» رفت، نزد علامه، شیخ عبدالعزیز بن باز صحیح بخاری و برخی از کتابهای شیخ الاسلام ابوالعباس حرانی و تعدادی از کتابهای فقه را خواند.
هنگامی که شیخ عبدالرحمن بن ناصر السعدی درگذشت، شیخ ابن عثیمین، عهده دار امامت در مسجد جامع «عنیزه» گردید و در آموزشگاه «عنیزه» و نیز در مجمع علمی آنجا به تدریس پرداخت و سپس برای تدریس به دانشکده های شریعت و اصول دین شاخه ی دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود در «القصیم» فراخوانده شد و به عضویت هیئت کبار علما مرکز رسمی فتوا در عربستان سعودی درآمد و تا پایان عمرش، عضو هیأت بود.
از دیگر اساتیدش، میتوان شیخ محمد امین بن مختار الجکنی الشنقیطی، شیخ علی بن محمد الصالحی و شیخ محمد بن عبدالعزیز المطوع
را نام برد.