محمد بن عبدالله بن سلام به پیامبر گفت: همسایه‌ام مرا آزار و اذیت کرد.

محمد بن عبدالله بن سلام به حضور پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: همسایه‌ام مرا آزار و اذیت کرد.

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «صبر کن».

سپس دوباره به حضور پیامبر صلی الله علیه وسلم رسید و گفت: همسایه‌ام مرا آزار و اذیت کرد.

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «صبر کن».

سپس برای بار سوم آمد و گفت: همسایه‌ام مرا آزار و اذیت کرد.

فرمود:

«اعمِد إِلَى مَتاعِکَ فَاقذِفُه فِی السِّکَّهِ، فَإِذا أَتَى عَلَیکَ آتٍ فَقُل: آذَانِی جَارِی، فَتَحقَّقُ عَلَیهِ اللَّعنَهُ. مَنْ کَانَ یَومِنُ بِاللهِ وَالیومِ الآخِرِ فَلیکرِم جَارَهُ».[۱]

«برو اسباب و اثاثیه‌ات را بردار و در وسط کوچه بیانداز، پس اگر کسی نزدت آمد بگو: همسایه‌ام مرا آزار و اذیت کرد. پس لعنت بر او محقق می‌شود. هر کس که به خدا و روز آخرت ایمان دارد باید همسایه‌اش را گرامی بدارد».

[۱]– حیاه الصحابه.