کمال ابو الهمام گفته است: حدیث صحیحی به ثبوت نرسیده است که بموجب آن دستها را پایین سینه یا زیر ناف نهاد.
به نزد حنفیها معهود آنست که آنها را زیر ناف نهاد و به نزد شافعیها زیر سینه.
احمد دو قول دارد و به هر دو مذهب رای داده است.
حقیقت آنست که هر دو مساوی هستند. ترمذی گفته است:“ رای اهل علم از اصحاب و تابعین و بعد از آنها، آنست که در نماز دست راست را، روی دست چپ گذاشت.
بعضی گویند روی ناف، و بعضی گویند زبر ناف و هر دوی آنها وقوع یافته است“. ولیکن روایاتی نقل شده است که بموجب آنها، پیامبر صلی الله علیه و سلم هر دو دست خود را روی سینه مینهاد.
از هلب طائی روایت شده که گفته است: “من پیامبر صلی الله علیه و سلم را دیدهام که دست راست را بالای مفصل دست چپ مینهاد بر سینهاش“. احمد آن را روایت کرده است و ترمذی آن را “حسن“ دانسته است.
از وائل بن حجر روایت شده که گفته است:“با پیامبر صلی الله علیه و سلم نماز میخواندمکه او دست راست خود را روی دست چپ و بر سینهاش نهاده بود“.
ابن خزیمه آن را روایت کرده و صحیح دانسته است.
و ابوداود و نسائی آن را بدین گونه روایت کردهاند:“سپس دست راست را بر پشت کف دست چپ و مچ و بازوی آن نهاد“.