عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ إِنَّ النَّبِىَّ -صلى الله علیه وسلم- وَقَّتَ لأَهْلِ الْمَدِینَهِ ذَا الْحُلَیْفَهِ وَلأَهْلِ الشَّأْمِ الْجُحْفَهَ وَلأَهْلِ نَجْدٍ قَرْنَ الْمَنَازِلِ وَلأَهْلِ الْیَمَنِ یَلَمْلَمَ هُنَّ لَهُنَّ وَلِمَنْ أَتَى عَلَیْهِنَّ مِنْ غَیْرِهِنَّ مِمَّنْ أَرَادَ الْحَجَّ وَالْعُمْرَهَ وَمَنْ کَانَ دُونَ ذَلِکَ فَمِنْ حَیْثُ أَنْشَأَ حَتَّى أَهْلُ مَکَّهَ مِنْ مَکَّهَ.
متفق علیه
پسر عباس (رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهما) می گوید :
رَسُولُ اللَّه (صَلَّی اللّٰهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمَ) محل احرام را این گونه تعیین نمود
مردم مدینه از ذوالحُلَیفَه
مردم شام از جُحْفَه
مردم نَجد از قَرنُ المَنازِل
مردم یمن از یَلَمْلَم
وفرمود :این مکان ها برای آنان است ومهمانانی که از سرزمین آنان قصد ادای حج وعمره دارند.
ودیگران از هرجا که احرام ببندند به گونه ای که اهل مکه از خود مکه احرام ببندند.
به نقل از صحیح بخاری {۱۴۲۷}
وصحیح مسلم {۲۰۲۳}