وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
محدث معاصر علامه البانی رحمه الله
از علامه البانی سوال پرسیدند:
چرا از شما به سلفی نام می برند؟ آیا سلفیت دعوتی از نوع حزبی یا فرقه¬ای یا مذهبی است؟ یا اینکه فرقه ی جدیدی در اسلام است؟
علامه البانی در پاسخ به این سوال می گوید:
کلمه سلف در زبان عربی و فرهنگ لغات، شرعی، معروف و مشخص می باشد. اما آنچه در این مجال مد نظر ماست بیان آن از جهت شرعی می باشد:
از رسول الله به طور صحیح روایت است که در بیماری که در آن وفات نمودند به فاطمه رضی الله عنها فرمودند: «فاتقی الله واصبری، ونعم السلف أنا لک»: «تقوای الهی و صبر پیشه دار؛ و من برای تو بهترین سلف هستم.»
علما نیز این کلمه را بسیار به کار برده اند بیشتر از آنکه در حصر و شمارش آید و یک مثال در این مجال برای ما کفایت می کند و آن این حکمت است که در رویارویی با اهل بدعت بیان می کنند: «تمام خیر در پیروی از سلف است و همه شر در بدعت گزاری خلف.»
اما برخی مدعیان علم و دانش هستند که این نسبت را به این گمان که اصل و اساسی ندارد، انکار می کنند و می گویند: برای انسان مسلمان جایز نیست که بگوید من سلفی هستم. گویا که چنین کسانی می گویند: جایز نیست که مسلمانی بگوید من در عقیده و عبادت و اخلاق و رفتار پیرو سلف صالح هستم.
تردیدی نیست اگر به چنین انکاری توجه شود از آن بیزاری از اسلامِ صحیح لازم می آید؛ همان اسلامی که سلف صالح ما بر آن بودند که در راس آنها رسول الله می باشد. چنانکه حدیث متواتر در صحیحین و دیگر کتب روایی به این مطلب اشاره دارد آنجا که رسول الله فرمودند: «خیر الناس قرنی، ثم الذین یلونهم، ثم الذین یلونهم»: «بهترین مردم، مردم زمان من هستند، سپس کسانی که بعد از آنها می آید، سپس کسانی که بعد از آنها می آیند.»
بنابراین جایز نیست یک مسلمان از انتساب به سلف صالح بیزاری جوید ضمن اینکه اگر از هر نسبت دیگری بیزاری جوید، برای هیچیک از اهل علم این امکان وجود ندارد که او را به کفر یا فسق منتسب کند.
و کسی که این وجه تسمیه را انکار می کند در واقع (بطور ضمنی) معتقد به انتساب به یکی از مذاهب نمی باشد؛ چه این مذهب در عقیده باشد یا فقه.
چنین شخصی خود یا اشعری است یا ماتریدی و یا اینکه از اهل حدیث است یا اینکه حنفی یا شافعی یا مالکی یا حنبلی است که در مسمای اهل سنت و جماعت داخل می باشند درحالی که کسی که به منتسب به مذهب اشعری یا یکی از مذاهب اربعه هست، بدون تردید منتسب به اشخاصی است که معصوم نیستند گرچه در میان آنها علمایی هستند که بر صواب می باشند؛ اما ای کاش این انتساب ها به افرادی که معصوم نیستند نیز انکار می شد؟
اما کسی که منتسب به سلف صالح است در حقیقت بطور کلی به عصمت منسوب می¬باشد چرا که رسول الله یکی از علامات فرقه ناجیه را تمسک به راه و روش رسول الله و اصحابش شمرده است. بنابراین کسی که به راه و روش رسول الله و اصحابش تمسک جوید یقینا در مسیر هدایت پروردگارش می باشد… و تردیدی نیست که تسمیه واضح، آشکار، مشخص و روشنگر این است که بگوییم: من مسلمانی پیرو کتاب و سنت بر روش سلف صالح می باشم. و این همان نامی است که به اختصار ذکر می شود و می گویی: من سلفی هستم.
مجله الأصاله العدد التاسع ص ۸۶ ـ۸۷