﴿ فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُواْ لِی وَلاَ تَکْفُرُونِ ) [البقره: ۱۵۲].
پس مرا یاد کنید ( با طاعت و عبادت و دوری از معاصی ، به دل و زبان و قلم و قدم ، و سیر در آفاق و انفس ، جهت کشف عظمت و قدرت من ) تا من نیز شما را یاد کنم ( با اعطاء ثواب و گشایش ابواب سعادت و خیرات و ادامه پیروزی و قدرت و نعمت ) و از من سپاسگزاری کنید ( و با گفتار و کردار، شکرگزار انعام و احسان من باشید ) و از من ناسپاسی مکنید ( و نعمتهای مرا نادیده مگیرید ) .
مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم!.
چه نعمتی از این بالاتر که وقتی بنده خدا را یاد کند، خدا او را یاد کند، آیا نباید همیشه مؤمن خدا را یاد کند تا خدا او را یاد کند. کسی که خدا او را یاد کند به بهترین نعمتها رسیده است، برای این که خدا یاد بندهای مینماید که او را دوست میدارد.
قال رسول الله: «أَفْضَلُ الذِّکْرِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ». «بهترین یاد خدا در گفتن لا إله إلا الله میباشد: نیست معبودی بحق مگر خدای یکتا». الله سبحانه وتعالى رواه الترمذی وابن ماجه.
قال رسول الله: «کَلِمَتَانِ خَفِیفَتَانِ عَلَى اللِّسَانِ، ثَقِیلَتَانِ فِى الْمِیزَانِ، حَبِیبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَنِ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ». رواه بخاری.
«دو کلمه هستند که گفتنشان بر زبان سبک است و وزن ثواب آن در ترازوی حسنات سنگین است، و این دو کلمه محبوب هستند نزد خدای بسیار بخشایندهی بسیار مهربان:
«سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ».
یعنی: پاک و منزه است خداوند و به ستایش او مشغولم. پاک و منزه است خداوند بزرگ.
در صحیح مسلم به روایت از ابوذر آمده که گفت: رسول الله ص به من فرمود:
أَلاَ أُخْبِرُکَ بِأَحَبِّ الْکَلاَمِ إِلَى اللَّهِ تَعَالی؟ إِنَّ أَحَبَّ الْکَلاَمِ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ!. و در روایتی: @سُئِلَ رسولُ الله : أىُّ الْکَلامِ أفْضَلُ؟ قال: @ما اصْطَفَى اللهُ لِمَلائِکَتِهِ أو لِعِبادِهِ، سُبْحَانَ اللهِ وبِحَمْدِهِ!.