محبت من واجب شده است در حق کسانی که ….

ابو ادریس خَولانی رَحِمَهُ الله می گوید: وارد مسجد دمشق شدم، دیدم که جوانی خنده رو آنجاست، ومردم نیز در کنارش هستند، وهنگامی در مسأله ای با هم اختلاف پیدا کردند به او مراجعه می نمودند، ورأی ونظر او را قبول می کردند، درباره ی او پرسیدم، گفتند: او مُعاذ بن جَبَل رضی الله عنه است، فردای آن روز زود به مسجد رفتم، دیدم که او از من سبقت گرفته، و در حال نماز خواندن است، به انتظارش نشستم تا اینکه نمازش به پایان رسید، سپس روبروی او نشستم وبر او سلام کردم، وگفتم: به خدا قسم که من تو را به خاطر خدا دوست دارم, او گفت: به خدا قسم؟ گفتم: به خدا قسم، گفت: به خدا قسم؟ گفتم: به خدا قسم، او دامن مرا گرفت ومرا به طرف خود کشید، وگفت: بشارت باد بر تو، زیرا از رسول الله صلى الله علیه وسلم شنیدم که می فرمود:
“قَالَ اللهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَى: وَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَحَابِّینَ فِیَّ، وَالْمُتَجَالِسِینَ فِیَّ، وَالْمُتَزَاوِرِینَ فِیَّ، وَالْمُتَبَاذِلِینَ فِیَّ”.
خداوند تبارک وتعالی فرمود: محبت من واجب شده است در حق کسانی که بخاطر من با همدیگر محبت می کنند، وکسانی که به خاطر من با یکدیگر همنشینی می کنند، وکسانی که به خاطر من با یکدیگر زیارت می کنند، وکسانی که به خاطر من به همدیگر بذل وبخشش می کنند.
روایت امام مالک, وامام ابن عبد البَرّ وامام نَوَوِی اسناد آن را (صحیح) دانسته اند.